قمى، در تفسیر خود از پدرش از سلیمان بن مسلم خشاب از عبداللّه بن جریح مکى از عطاء بن ابى ریاح از عبداللّه بن عباس نقل کرده است:

در حجة الوداع با پیامبر صلى الله علیه و آله حج نمودیم، پیامبر صلى الله علیه و آله درب کعبه را گرفته و با صورت خود به سوى ما توجه نموده و فرمود: شما را به علائم قیامت خبر ندهم؟

سلمان که آنجا نزدیک‏تر از همه به آن حضرت بود گفت: چرا یا رسول اللّه، فرمود:

از علائم قیامت، ضایع کردن نماز و پیروى از شهوات و میل به هواها و بزرگداشت مال و فروش دین به دنیاست.

آن گاه دل و اندرون مؤمن از آن منکراتى که مى ‏بیند و نمى ‏تواند تغییر دهد، هم چون نمک در آب گداخته و آب مى ‏شود.

سلمان عرض کرد: یا رسول اللّه! این برنامه‏ ها حتماً شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، در آن وقت فرماندهانى ستمگر و وزیرانى فاسق و عارفانى ظالم و امینانى خائن بر ایشان حکومت مى‏ کنند.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، آن زمان بد، خوب و خوب، بد شده و خائن مورد امانت قرار گیرد و امین خیانت ورزد و دروغگو تصدیق و راستگو تکذیب مى ‏شود.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این حتماً شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، آن زمان زن با شوهرش در تجارت شرکت مى‏ کند و باران در تابستان مى ‏بارد!

شرافتمندان به غضب مى ‏آیند، فقیر اهانت مى ‏شود، بازارها نزدیک مى ‏شود، آن وقت این مى ‏گوید چیزى نفروخته‏ ام، آن مى ‏گوید سودى نبرده‏ام، مى ‏بینى همه مذمّت خدا مى ‏کنند.

سلمان گفت: یا رسول اللّه این شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، آن گاه زنان فرمانده و کنیزان طرف مشورت مى‏شوند، بچه‏ ها روى منبر مى ‏روند، دروغ زیبا و زکات ضرر و غنیمت وفى‏ء مسلمانان تاراج مى ‏شود، مرد به‏پدر و مادر خود جفا و به دوستش نیکى مى ‏کند و ستاره دنباله‏ دار ظاهر مى ‏شود.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، آن گاه طلاق زیاد مى‏ شود و براى خدا حدى به پا نمى ‏شود و به خدا ضررى نمى‏ زند.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، قسم به آن که جانم به دست اوست، آن گاه زنان آوازه خوان و ملاهى زیاد مى ‏شود و بدان امتم بر ایشان مسلط مى ‏شوند.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، آن گاه ثروتمندان امتم براى تفریح به مکه مى‏روند و متوسطین ایشان براى تجارت و فقیران براى نشان دادن و شنواندن به مردم، آن گاه مردمى پیدا مى ‏شوند که قرآن را براى غیر خدا یاد مى‏گیرند و آن را مزمار مى‏کنند، مردمى پیدا مى‏شوند که فقه دینى را براى غیر خدا یاد مى‏دهند، اولاد زنا بسیار مى ‏شود، با قرآن تغنى و آوازه‏خوانى مى ‏کنند و به دنیا افتخار و مباهات مى ‏نمایند.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این مى‏شود؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، این در آن وقتى است که پرده حرام‏ها دریده شود، گناه‏ها کسب گردد، بدان بر نیکان مسلط شوند، دروغ زیاد و لجاجت پیدا و فقر رایج شود.

مردم در لباس به هم مباهات کنند، باران بى‏وقت بر ایشان ببارد، طبل و شیپورها را بپسندند، امر به معروف و نهى از منکر را انکار مى‏کنند، تا آنجا که مؤمن در آن وقت ذلیل‏ترین مردم شود، میان عابدان و قاریانشان بدگویى پیدا مى ‏شود و این ها در ملکوت آسمان‏ها، پلید و نجس خوانده مى ‏شوند.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این شدنى است؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، آن گاه ثروتمندان از فقر مى ‏ترسند، به طورى که سائل از جمعه تاجمعه دیگر سؤال مى ‏کند و کسى را نمى ‏یابد که چیزى در دستش بگذارد.

سلمان گفت: یا رسول اللّه! این مى‏شود؟ فرمود: آرى سلمان، سوگند به آن که جانم به دست اوست، رویبضه سخن مى‏گوید؛ سلمان گفت: یا رسول اللّه رویبضه چیست، پدر و مادرم فدایت باد؟ فرمود: کسى که در امور مردم حرفى نمى‏زد حرف مى‏زند، سپس جز اندکى درنگ نکنند که زمین صدایى کند و هر دسته‏اى گمان کنند در ناحیه آن ها صدا کرده، سپس آنچه خدا خواهد درنگ مى‏کنند و در آن مدت زمین را مى‏شکافند و زمین پاره‏هاى جگر خود «طلا و نقره» را بیرون مى ‏افکند، سپس با دست خود به ستون‏ها اشاره کرده فرمود: مانند این، آن روز طلا و نقره سودى ندارد این است معناى:

[فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها].

پس هنگامى که قیامت بر آنان فرا رسد.