یافتن علم و آگاهى به حقایق، جلوه توحید در قلب، قرار گرفتن در صراط مستقیم، طلوع اخلاق حسنه از افق وجود آدمى، ظهور اعمال صالحه از اعضا و جوارح و... همه و همه از آثار این دوستى با برکت و معاشرت باطنى است، در این زمینه اگر به روایتى بسیار مهم که «الإحتجاج» طبرسى آن را نقل کرده است توجه شود این حقیقت بیش از پیش روشن مى‏گردد که دوستى و معاشرت با اهل بیت علیهم السلام انسان را تبدیل به دریایى ژرف از فضایل و کرامات مى‏کند.

ابن کوّا درباره اصحاب رسول خدا صلى الله علیه و آله از امیرالمؤمنین على علیه السلام پرسید، حضرت فرمود: از کدام اصحاب رسول خدا صلى الله علیه و آله از من مى‏پرسى؟ گفت: از ابوذر غفارى مرا آگاه کن، حضرت فرمود: از پیامبر صلى الله علیه و آله شنیدم مى‏فرمود:

«ما أظَلَّتِ الخَضْرَاءُ وَلَا أقَلَّتِ الغَبرَاءُ ذُا لَهْجَةٍ أصْدَقَ مِنْ أبى‏ذرّ».

آسمان سایه نینداخت و زمین حمل نکرد، انسانى را که صادق‏تر و راستگوتر از ابوذر باشد.

گفت: یا امیرالمؤمنین! مرا از سلمان فارسى خبر ده، حضرت فرمود:

به به سلمان از ما اهل بیت است و براى شما همانند لقمان حکیم است، سلمان دانش اول و آخر را مى‏دانست.

گفت: مرا از حذیفة بن الیمان آگاه کن، فرمود:

او مردى است که نام‏هاى منافقین را مى‏دانست، اگر از حدود الهى از او مى‏پرسیدند او را به آن حدود عارف و عالم مى‏یافتند.

گفت: مرا از عمار یاسر خبر ده، حضرت فرمود:

او مردى است که خدا گوشت و خونش را بر آتش حرام کرده است و آتش دوزخ را نرسد که به چیزى از گوشت و خون عمار برسد.

گفت: یا امیرالمؤمنین! مرا از خودت خبر ده، فرمود:

هرگاه درباره خودم نسبت به همه حقایق سؤال کنى پاسخ مى‏دهم و چون ساکت بمانى شروع به سخن مى‏کنم‏.

امام حسن عسگرى علیه السلام مى‏فرماید:

گروهى به دیدار حضرت رضا علیه السلام شتافتند و گفتند:

ما شیعه على هستیم، حضرت رضا مدتى آنان را از دیدار خود محروم کرد، سپس زمانى که اذن دیدار داد فرمود:

واى بر شما شیعه امیرالمؤمنین، حسن، حسین؛ سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و محمد بن ابى بکر بودند که با چیزى از فرمان‏ها و دستورات حضرت مخالفت نمى‏کردند.

پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله به امیرالمؤمنین على علیه السلام فرمود:

«إنَّ الجَنَّةَ تَشتَاقُ إلَیْکَ وَإلى‏ عَمّارٍ وَسَلْمَانَ وَأبى‏ذرٍّ وَالمِقدَاد».

بى‏تردید بهشت مشتاق تو و عمار و سلمان و ابوذر و مقداد است.

امام صادق علیه السلام از قول پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله نقل مى‏کند که حضرت فرمود:

خدا مرا به محبت چهار نفر فرمان داد، گفتند: یا رسول اللَّه! چه کسانى هستند؟ فرمود: على بن ابى طالب سپس سکوت کرد، آنگاه فرمود:

بى‏تردید خدا مرا به محبت چهار نفر دستور داد، گفتند: چه کسانى هستند؟ فرمود: على بن ابى طالب، سپس سکوت کرد، باز فرمود خدا مرا به محبت چهار نفر فرمان داد، گفتند: کیانند اى رسول خدا؟ فرمود: على بن ابى طالب، مقداد بن اسود، ابوذر غفارى و سلمان فارسى.

زُرارة بن اعین- که از چهره‏هاى برجسته علمى و اخلاقى است- از امام باقر علیه السلام روایت مى‏کند از پدرش، از جدش، از امیرالمؤمنین علیهم السلام که آن حضرت فرمود:

«ضَاقَتِ الْأَرْضُ بِسَبْعَةٍ بِهِمْ یُرْزَقُونَ وَبِهِمْ یُنْصَرُونَ وَبِهِمْ یُمْطَرُونَ مِنْهُم سَلمَانُ الفَارسِىُ وَالمِقدَادُ وَأبوذَرٍّ وَعَمّارٌ وَحُذَیفَةَ رَحْمَةُ اللَّه عَلَیهِم وَکَانَ عَلىٌّ عَلَیهِ السَّلام یَقُول: وَأَنَا إمَامُهُم وَهُمُ الَّذِینَ صَلَّوْا عَلى‏ فَاطِمَةَ عَلَیْهَا السَّلامُ».

زمین نسبت به شخصیت و عظمت هفت نفر تنگ است که شما مردم را به وسیله آنان روزى مى‏دهند و مورد یارى قرار مى‏دهند و باران را بر شما فرو مى‏بارند، از آن هفت نفر سلمان فارسى و مقداد و ابوذر و عمار و حذیفه هستند که رحمت خدا بر همه آنان باد و على علیه السلام همواره مى‏فرمود: و من پیشواى آنان هستم و اینان کسانى هستند که بر فاطمه علیها سلام نماز گزاردند.

عشق خدا به انسان، برکاتى که وجود انسان براى دیگران دارد، معرفت دینى، اقتداى به امام هدایت و... از آثار پیوند قلبى با اهل بیت علیهم السلام و دوستى و محبت نسبت به آن بزرگواران و معاشرت و همزیستى باطنى با آن منابع کرامت و فضیلت است.