مسافرت براى زیارت پیامبر صلی الله علیه و اله سفر معصیت است!

ابن تیمیّة در یکى از فتواهایش مى گوید: مسافرت به قصد زیارت قبر رسول اللّه صلی الله علیه و اله جایز نیست و سفر معصیت و گناه است، زیرا مسلمانان بر حرمت آن اتفاق دارند و چنین مسافرتى مشروع نیست. (50)

مسافر در روزه گرفتن و نه گرفتن آزاد است

رهبران و پیشوایان چهار مذهب فقهى اهل سنّت مسافر را در سفرش در صورتى که شرایطش محقّق باشد بین روزه و افطار آزاد مى دانند.

ولى اینکه کدام بهتر است اتّفاق نظر ندارند.

أحمد و إسحاق روزه نگرفتن را بهتر دانسته اند اگر چه روزه براى مسافر بدون مشقّت و سختى باشد.

مالک و سفیان ثورى وابن مبارک روزه را در صورت توانایى بهتر مى دانند.

شافعى و ابوحنیفه روزه را بهتر و آن را به نبودن مشقّت مقیّد کرده اند. (51)

جواز وضو ساختن با شراب !

سید شریف مرتضی در کتاب الناصریات خود با ذکر اسناد عدیده می نگارد: ابوحنیفه و محمد فتوی به وضو گرفتن با شراب داده اند. (52)

سفیان ثوری گفته است: وضو و غسل کردن با شراب خرما جایز است.

یکی دیگر از بزرگان اهل سنت, حمید صاحب الحسن بن حی می باشد که پا را فراتر گذارده و اینگونه فتوا داده است: با شراب خرما مخصوصا, می توان وضو و غسل واجب انجام داد. حال چه در سفر و چه در وطن, آبی برای وضو و غسل داشته یا نداشته باشد. (53)

در جای دیگر اوزاعی گوید: وضو گرفتن با هرنوع شرابی برای نماز جایز است. (54)

بطلان وضو با دست زدن به شیعه !

شافعی که جواز وضو با آب نیم خورده سگ را قاتل است در جای دیگر اینگونه فتوی می دهد: بر ما واجب است هنگامی که وضو می سازیم با آن رطوبت, به رافضی (شیعه) دست نزنیم. در غیر این صورت باید مجددا طهارت حاصل کنیم. (قابل توجه این است که به عقیده وی, آب نیم خورده سگ برای وضو گرفتن اشکالی ایجاد نمی کند اما تماس با شیعه در حین وضو گرفتن وضو را باطل میکند.) (55)

جواز سجده بر مدفوع سگ

بزرگان اهل سنت که شیعه را از سجده بر روی مهر و تربت منع می نمایند, سجده بر مدفوع و فضله سگ را جایز می دانند ! کتاب قواعد الاحکام نقل میکند: ابوحنیفه و یکی از بزرگان چهارگانه اهل سنت سجده نمودن در نماز بر فضله سگ را جایز دانسته است. (56)

سجده با بینی به جای پیشانی !

در کتاب الصراط المستقیم آمده است که: ابوحنیفه جایز می دانست به جای سجده با پیشانی, سجده با بینی را ! (یعنی به جای اینکه پیشانی را روی زمین یا فرش یا مدفوع انسان یا مدفوع سگ بگذارد, نمازگزار می تواند بینی خود را بر زمین یا هر چیز دیگری بگذارد.) (57)

در وضو "ترتیب" شرط نیست !

می دانیم که در وضو شرط اول صحت وضو, ترتیب است. یعنی اول باید صورت راشست, بعد دست راست و دست چپ و مسح سر و مسح دو پا. اما ابوحنیفه و مالک فتوی به عدم وجوب ترتیب بین اعضاء در وضو داده اند.

نماز جماعت به امامت هر فاسق و فاجر

بسیاری از راویان و محدثان اهل سنت این روایت را به دروغ به رسول خدا صلی الله علیه و اله نسبت داده اند که آن حضرت فرمود: پشت سر هر نیک و بدی نماز بخوانید! (58) از این رو, فقهای اهل سنت طبق این روایت فتوا داده اند که عدالت در امام جماعت شرط نیست. (59)

ابن حزم اندلسی در کتاب الفصل فی الملل و النحل می گوید: گروهی بر این اعتقادند که نماز را جز به امامت شخص فاضل (کسی که جمیع شرایط امامت در نماز از جمله عدالت را دارا باشد) نمی توان برگزار کرد. این قول خوارج و زیدیه و رافضی ها است. و همه اصحاب پیامبر ص بدون اختلاف و تمام فقهای تابعی و بسیاری از افراد بعد از آنها و همه اهل حدیث که این سخن احمد بن حنبل, شافعی, ابوحنیفه, داود و دیگران است نماز پشت سر فاسق را جایز دانسته اند. ما نیز به این معتقدیم و هر که خلاف آن را بگوید بدعتی گزارده است. (60)

و تفتازانی در شرح عقائد نسفیه میگوید: نماز پشت سر هر شخص نیک و بدی میتوان گذارد به خاطر حدیث پیامبر ص و نیز به خاطر اینکه علمای اهل سنت پشت سر هر فاسق و اهل هر نوع هوی و هوس (اگرچه آن کس زناکار و یا لواط کننده ویا شرابخوار باشد) نماز گذارده اند. (61)

خروج از نماز با خارج کردن باد معده !!

سلام نماز یعنی گفتن: السلام علیکم و رحمة الله و برکاته و خروج صحیح از نماز. حال ابوحنیفه فتوای دیگری دارد و آن اینکه نمازگزار میتواند به جای گفتن السلام علیکم و رحمة الله و برکاته با خارج ساختن باد از معده از نماز خارج شود.

صاحب کتاب قواعد الاحکام 1/118 و ارشاد الاذهان 1/138 و مختلف الشیعه 1/118 می نگارد: جایز است به جای سلام در نماز واجب بعد از تشهد, جایز است اخراج ریح (باد معده) کند و به جای خواندن حمد یک آیه کفایت حتی اگر به صورت ترجمه (نه لفظ عربی) باشد !

فرزند شوهر دوم فرزند شوهر اول می شود!

در کتاب مناظره حنفیه با شافعیه آمده است که: ابوحنیفه می گوید اگر شوهر زنی مدت زمان غایب گردد و مدتی از او خبری یافت نشود. و خبر مرگ او را بیاورند و او پس ازتمام شدن عده شوهرش ازدواج کند و فرزندی بیاورد آنگاه پس از مدتی شوهر اول پیدا شود و برگردد, فرزندهای حاصل از ازدواج دوم نیز از آنِ شوهر اول می شود ! (62)

خدا را ببینید !

از حنبلی مشهور است که خدا را جسم می داند. (63) و میگوید: خدا بر عرش نشسته و از عرش به مقدار چهار انگشت بزرگتر است, یا عرش از او به آن مقدار بزرگتر است و در هر شب جمعه در حالی که سوار بر خری می باشد از آسمان دنیا بر بام مسجدها فرود می آید و به شکل و شمایل پسری بی مو و خوش صورت که موهایی مجعد (پیچیده) و کاکل به سر دارد و دو نعلین در پا دارد که بندهای آن از مروارید آبدار است. (64)

به همین سبب قبل از این علمای حنبلی, آخورهایی در پشت بام های منازل خود می ساختند و در آنها کاه و جو می ریختند که شاید مرکبی که خدا سوار بر آن است مشغول به خوردن آنها شود و به این جهت خدا قدری در آنجا توقف نماید ! (65)

اسناد:

(1) صحیح مسلم 2 / 1076 الرضاع ، ب 7 ح 1453 ( ستة أحادیث)، سنن أبی داود 2 / 223 ح 2061، صححه الألبانی فی صحیح سنن أبی داود 2 / 388 ح 1815، سنن النسائی 6 / 413 - 415 ح 3319 - 3325، صححه الألبانی فی صحیح سنن النسائی 2 / 698 ح 3112 - 3118، سنن ابن ماجة 1 / 625 ح 1943، صححه الألبانی فی صحیح سنن ابن ماجة 1 / 328 ح 1579، سنن الدارمی 2 / 158، الموطأ ، ص 323 ح 1284، مسند أحمد بن حنبل 6 / 201 ، 255 ، 271، السنن الکبرى 7 / 459 ، 460، المعجم الکبیر للطبرانی 24 / 289 - 292 ح 737 - 742 .

(2) المحلى 10 / 202، وراجع بدایة المجتهد 2 / 36.

(3) کتاب الأمّ: 5/30.

(4) الایضاح  - الفضل بن شاذان الأزدی ص 92.

(5) تبیین الحقائق: 2/112.

(6) رمز الحقائق: 1/143، نفحات الأزهار: 4/248.

(7) غرائب القرآن: 4/172

(8) المغنی لابن قدامة 9 / 117

(9) المغنی لابن قدامة: 6/430-432

(10) الفقه الإسلامی للزحیلی 7 / 683

(11) طبقات الشافعیة الکبری لتاج الدین علی بن عبد الکافی: 5/136-145

(12) البحر الرائق: 3/16

(13) الایضاح  - الفضل بن شاذان الأزدی ص 92.

(14) المغنی لابن قدامة 7 / 485 , المغنی لابن قدامة 7 / 485, مناقب الإمام الشافعی ، ص 532

(15) المغنی:10/155-152. المبسوط: 9/85.

(16) المجموع - محیى الدین النووی / ج 20 / ص 20 / ط دار الفکر

(17) المحلى لابن حزم / ج11 / ص251/ ط دار الفکر بتحقیق أحمد شاکر

(18) المغنی لابن قدامة / ج8 / ص64 / ط دار الفکر الأولى 1405 هـ

(19) الکامل فی التاریخ: 8/307ـ308.

(20) المبسوط 30 / 297 ، 1 / 139 .

(21) المصنف لعبد الرزاق / ج7 / ص 391 / ط المجلس العلمی بتحقیق الأعظمی

(22) المصنف لعبد الرزاق / ج7 / ص 392 / ط المجلس العلمی بتحقیق الأعظمی

(23) المصنف لعبد الرزاق / ج7 / ص 391 / ط المجلس العلمی بتحقیق الأعظمی

(24) المحلى لابن حزم / ج11/ ص392 / ط دار الفکر بتحقیق أحمد شاکر

(25)  الفقه على المذاهب الأربعة للجزیری / کتاب النکاح / مبحث فیما تثبت فیه حرمة المصاهرة / ص848 / الطبعة الأولى لدار ابن حزم / بیروت

(26) الفقه على المذاهب الأربعة للجزیری / کتاب النکاح ج هل للزوج أن یجمع بین زوجاته فی بیت واحد وفی فراش واحد؟ / ص947 / الطبعة الأولى لدار ابن حزم ج بیروت.

(27) بدائع الفوائد لابن قیم الجوزیة / ج 4 / ص 905.

(28) حاشیة الشرح الصغیر على أقرب المسالک للصاوی / ج2 / ص 164 / ط مصر1392 ه / کذلک فی حاشیة الدسوقی على الشرح الکبیر / ج1 / ص5

(29) حواشی الشروانی - دار الکتب العلمیة / ج1 / ص 259 / کذلک فی حاشیة السجا - دار الفکر / فصل فی موجبات الغسل .

(30) الخلاف لعبد الجلیل عیسى / صفحة 90.

(31) حواشی الشروانی على تحفة المحتاج لعبدالحمید الشروانی / ج 1 / ص 260 / کتاب الطهارة / ط دار إحیاء التراث.

(32) طبقات الشافعیة الکبرى/ ج4 / ص43 الى ص45 ت263 / ط دار هجرالثانیة 1992

(33) الفقه الإسلامی للزحیلی 5/726 و 727

(34) المجموع 14/272

(35) فتح القدیر 9 / 30

(36) الهدایة 8 / 31, الإستذکار 24 / 304، المبسوط 24 / 12

(37) فتح القدیر 8 / 31

(38) حدثنا الأعمش عن إبراهیم عن علقمة أنه شرب عبد الله بن مسعود.شرح منهاج الکرامة  - العلامة الحلی  ص صفحة 111.

(39) المغنی لابن قدامة: 1 / 70.

(40) المغنی لابن قدامة 11 / 65، رحمة الأمة فی اختلاف الأئمة ، ص 251

(41) المغنی لابن قدامة 11 / 34، المحلى 6 / 87،  وذکر الفخر الرازی هذا المسألة فی مناقب الإمام الشافعی ، ص 535 وانتصر للشافعی فیها .

(42) اقتضاء الصراط المستقیم ، ص 254 .

(43) الحاوی الکبیر للماوردی 21 / 22 - 204 .

(44) عن الصراط المستقیم 2 / 510، ومنهاج الکرامة ، ص 108، الغدیر 10 / 210 .

(45) ربیع الأبرار للزمخشری 4/24.

(46) شرح المواهب للزرقانی: 5/13.

(47) رحمة الأمة فی اختلاف الأئمة ، ص 155 .

(48) عن الصراط المستقیم 2 / 510 .

(49) روح البیان: 2/142.

(50) قاعدة جلیلة فی التوسل والوسیلة ، ص 73،  اقتضاء الصراط المستقیم ، ص 430

(51) راجع أقوالهم فی سنن الترمذی: 3 / 90 ، الفقه على المذاهب الأربعة 1 / 575 ، بدایة المجتهد 1 / 296 .

(52) سنن کبری بیهقی 1/9, سنن ترمذی 1/147, سنن ابوداود 1/121, سنن ابن ماجه 1/135, سنن دارقطنی 1/78, مصنف ابن ابی شیبه 1/25.

(53) کتاب طهارت سید خوئی ص38

(54) المجموع محیی الدین النووی 1/93

(55) الاربعین ص652

(56) قواعدالاحکام 1/118

(57) الصراط المستقیم ص99

(58) کنزالعمال 6/54, جامع الصغیر 2/45, السنن الکبری 4/19, کشف الخفاء 2/29, سنن دارقطنی 2/44

(59) کتاب الفقه علی المذاهب الاربعة 1/409 آراء ائمه چهارگانه اهل سنت درباره شرایط امام جماعت ذکر شده و ابداً سخنی از عدالت به میان نیامده است.

(60) الفصل فی الملل و الاهواء و النحل, ابن خرم اندلسی 4/176

(61) شرح عقاید نسفیه, مسعود بن عمربن سعدالدین تفتازانی 1/186

(62) مغنی ابن قدامه 8/66, انوار نعمانیه 4/158

(63) منهاج السنة 1/216

(64) کامل ابن اثیر 8/308

(65) کامل ابن اثیر 8/429