پیغمبر اکرم - صلّى اللّه علیه وآله - در نماز بر اموات ، پنج تکبیر مى گفت ، ولى خلیفه دوم ، به نظرش رسید که باید چهار تکبیر گفت ، پس مردم را واداشت که در نماز میّت ، چهار تکبیر بگویند. گروهى از بزرگان اهل تسنن به این معنا تصریح کرده اند؛ مانند سیوطى به نقل از ابو هلال عسکرى در تاریخ الخلفا و ابن شحنه در حوادث سال 23 کتاب روضة المناظر که در حاشیه کامل ابن اثیر به طبع رسیده و سایر علماى متتبع .
(روضة الناظر لابن الشحنة بهامش الکامل ج 1 / 203 ط قدیم، الکامل فی التاریخ ج 3 / 31، الغدیر ج 6 / 245.)