امام علی علیه السلام در این مجلس حاضر بود. حضرت با شنیدن فرمان عمر فرمود : حکم تو در باره این زن قابل اجراست ولی تو بر کودکی که در رحم این زن است تسلطی نداری. بچه این زن بیگناه است و تو با رجم زن او را خواهی کشت ! در این موقع عمر دستور به آزاد کردن زن داد.
موارد مشابه دیگری در مورد دستور عمر به سنگسار زنان حامله در کتب معتبر اهل سنت نقل شده اند که جهالت عمر به حکم خداوند را بیشتر آشکار می کنند.در زمان خلافت عمر زنی حامله را پیش خلیفه آوردند و گفتند که این زن زنا کار است. خلیفه از زن در اینمورد سوال کرد و زن به گناه خود اعتراف کرد. عمر بیدرنگ دستو سنگسار این زن را صادر کرد.
(از دانشمندان بزرگ اهل سنت :محمد ابن یوسف گنجی شافعی در آخر باب 58 کفایت الطالب - امام احمد ابن حنبل در مسند- بخاری در صحیح - حمیدی در جمع بین الصحیحین -شیخ سلیمان بلخی حنفی در ص75 باب 14 ینابیع الموده از مناقب خوارزمی -امام فخر رازی در ص 466 اربعین-محب الدین طبری در ص 196 جلد دوم ریاض النضره- خطیب خوارزمی در ص 48 مناقب -محمد ابن طلحه شافعی در ص 13 مطالب السئول و امام الحرم در ص 80 ذخایر العقبی همگی این ماجرا را نقل کرده اند.)