مسلم در صحیح خوداز عروة بن زبیر از پدرش از عایشه روایت مى کند که گفت :
پیغمبر - صلّى اللّه علیه وآله - هیچ وقت نزد من دو رکعت نماز مستحبى را بعد از نماز عصر، ترک نکرد. (1)
و نیز مسلم از اسود و مسروق روایت مى کند که آنها گواهى دادند که عایشه گفت : هر روز که پیغمبر - صلّى اللّه علیه وآله - در خانه من بود این دو نماز را مى خواند. (2)
ولى عمر بن خطاب آن را منع مى کرد وهر کس که آن را مى خواند، مى زد. مالک بن انس در موطأ از ابن شهاب از سائب بن یزید روایت مى کند که عمربن خطاب ، شخصى به نام مکندر را بخاطر خواندن نماز مستحبى بعد از نماز عصر، مورد ضرب قرار داد!
عبدالرزاق از زیدبن خالد روایت مى کند که : چون عمر در عصر خلافتش او را دید که بعد از نماز عصر رکوع مى کند، مضروب ساخت. در این حدیث است که عمر گفت : اى زید! اگر بخاطر این نبود که مى ترسیدم مردم بعد از عصر تا شام نماز بخوانند، در این دو نماز کسى را نمى زدم !!! (3)
اسناد:
(1) مسلم ک الصلاة باب معرفة الرکعتین اللتین بعد العصر ج 2 / 211.
(2) صحیح مسلم ج 2 / 211.
(3) مجمع الزوائد ج 2 / 222 وحسن سنده، الغدیر ج 6 / 184