حضرت على بن الحسین امام سجاد علیه السلام مىفرماید:
از انسانى که در مقام به دست آوردن فضیلت یعنى علوم مادى و ظاهرى است، ولى از انجام واجبات الهیه روى گردان است تعجب مىکنم، چنین انسانى از شناخت حقیقت امر الهى و بزرگداشت آن و وظیفه خود محروم است و به همین خاطر حقیقت را سبک و خوار شمرده و از آنچه حضرت دوست، او را براى آن ساخته که رسیدن به عالىترین مقامات الهى و انسانى با عبادت و اطاعت است، غفلت نموده.
عارف با معرفت، جناب شیخ حسن مصطفوى در توضیح مختصرش نسبت به جملات بالا مىگوید:
تشخیص وظیفه از امور بسیار مهم است، به طورى که سالکان کار کرده و متدینین روشن ضمیر و حتى آنان که داراى مکاشفه هستند، از تشخیص این امر مهم عاجز بوده و در این مرحله انحرافات و گمراهىهایى پیدا مىکنند.
یکى وظیفهاش کسب و تأمین معاش خود و عائله است و از این جهت تسامح مىورزد، دیگرى وظیفهاش تحصیل علم به فرایض و آداب و سنن است، حقیر و سبک مىشمارد.
یکى دیگر موظف است که نهایت اهتمام به واجبات و محرمات داشته باشد، ولى به امور غیر لازم و کارهاى مستحبى مىپردازد.
آن یکى نماز نمىخواند و دم از دیندارى مىزند، یا روزه نمىگیرد و از فواید روزه مذاکره مىکند، یا اموال مردم را مىخورد و دست و صورت آب مىکشد.
یا به کتاب خدا و سنت عمل نکرده و به حرف خدا و پیغمبر گوش نمىدهد و خود را عالم به حقیقت تصور مىکند، یا اهل علم و دانش را مسخره کرده و عقل و برهان را کوچک شمرده و به سخن هر مدعى دروغگو تسلیم مىشود، یا مرتکب صدها خیانت و جنایت و بى انصافى و ربا خوارى و ظلم و دروغ و حیله و تزویر و تهمت و غیبت و بدگویى مىشود و در صف اول جماعت جا مىگیرد و به طور اجمال اغلب مردم متدین در مقام تشخیص وظیفه دچار اشتباه و انحراف مىگردند و بسا هست که به خاطر بجا آوردن امرى مستحب، ترک تکلیف واجب مىکنند، یعنى آن اندازه که به امور مستحبى و یا مرسوم و عرفى و متداول اهمیت مىدهند، به وظایف و فرایض لازم خود اهتمام ندارند و مىتوان گفت: نود درصد از مرسومات میان مردم برخلاف شرع و عقل مىباشد و این معنى با دقت کردن در رسوم متداول در مجالس جشن و عقد و تعزیت و دید و بازدید و مهمانى، خوب روشن مىشود و مفهوم بدعت گاهى در بعضى از این امور صدق مىکند و اگر کسى بخواهد تقوا داشته باشد و مراقب حرکات و اعمال خود باشد، مىباید از این گونه مجالس و این رقم مصاحبتها بپرهیزد.