س : سلام من اولین بار هست که اینجا اومدم. راستش با خوندن مطالبتون یه سوال برام ایجاد شد خواب جزء نیاز بشر هست اصلا خدا خواب رو برای استراحت بدن گذاشته تا با تجدید نیرو ی دوباره زندگی رو شروع کنه خوب چرا روند اصلی خواب رو بهم بزنیم سعی در بیدار بودن(آگاهی داشتن)بکنیم؟! فکر نمیکنید که اینطوری آرامشی که باید از خواب بدست بیارید دچار تغییر میکنید؟
پ :سلام. اول از همه باید این واقعیت رو بیان کرد. انسان موقع خواب در واقع بدنش میخوابه و ما به طور طبیعی از بدنمون خارج میشیم مثلا ممکنه به جاهای مختلف بریم و یا بالای بدنمون به حالت شناور بمونیم که این کالبد اختری ماست. پس با آگاه شدن در واقع این فرصت را پیدا میکنیم که آگاهانه اقدام به عمل کنیم. در واقع با خوابیدن بدن هست که ما فرصت جدا شدن از بدنمون را پیدا میکنیم که اون چیزی که جدا میشه همون کالبد اختری ماست. وقتی بدن میخوابه کالبد اختری به حالت آزاد در بدن قرار میگیره که ممکنه خارج بشه و ممکنه نشه و یا در بالای بدن شناور بمونه ولی در هر حال بدن ما به محض قرار گرفتن در حالت خواب شروع به جذب انرژی و بازسازی و تجدید نیرو میکنه که همون طور که شما گفتید برای از سر گیری فعالیتهای روزمره ضروریه و ما کسی را پیدا نمیکنیم که پس از مثلا ۳ روز نخوابیدن بتونه ۲ رو در ۲ ضرب کنه و چنان شیفته خواب میشه که حاضره هرکاری بکنه ولی بخوابه. کسانی که در حال خواب دیدن در رویا بیدار میشن و از اینکه خواب میبینن آگاهی پیدا میکنند پس از بیدارشدن از خواب به جای اینکه حالت ضعف یا هر نوع کمبود در خواب رو احساس کنند بسیار سرحال و شاداب هستن و از اینکه چنین تجربه ای داشتن احساس خوشحالی میکنند. معمولا این سوال رو کسانی میپرسند که واقعا درباره این مسئله فکر میکنن و در حال تصمیم گرفتن برای انجام این کار میباشند.
س : سلام. اینجا یه ذره برام مبهمه.آخه من اصلا خواب نمیبینم؛اگه هم ببینم اصلا یادم نمیاد که خواب دیدم؟
پ :هیچ انسانی نیست که خواب نبینه. در واقع به دلیل اینکه اکثر خوابهامون رو به یاد نمیاریم این اندیشه در ما قوت میگیره که اصلا خواب نمیبینیم یا کم خواب میبینیم. ما در طول شب شاید بیش از ده بار خواب ببینیم. ولی واقعیت اینکه حافظه خواب ما بسیار کوتاه مدت هست، و نیاز به این داره که سریعا پس از بیداری یادآوری بشه، باعث میشه ما اکثریت خوابهامون یادمون نباشه و فقط به صورت یه تصویر مبهم و تیره و تار در ذهنمون نمود کنه. دوستانی که نوشته های قبلی رو خوندن "چرا ما اکثر خوابهامون یادمون نیست؟" میدونن که برای رفع این مشکل میبایست پس از بیداری سعی در به یاد آوری خوابهاشون بکنن و اونها رو توی دفترچه ای که ما اسم اون را دفترخواب میگذاریم بنویسن. این کار باعث میشه ما یاد بگیریم چطوری خوابهامون رو به یاد بیاریم و بتونیم پس از چند مدت تمرین به جایی برسیم که بتونیم اکثریت خوابهامون رو به یاد بیاریم. در ضمن اینو بگم مزیت دیگه اینکار تقویت حافظه تصویری است.
question3
س : سلام ؛مطالب مفید و جالبیه؛من همیشه تنها سوالی که در مورد خواب داشتم این بوده که کدومشون تعبیر می شه کدومشون یه خواب سر کاریه؟
پ :همه خوابها قابل تعبیر هستن. بستگی به این داره که از چه دسته ای باشند. حتی بی معنی ترین خوابها میتونه به شما در شناخت خودتون کمک کنه. یه سری عناصر در خواب هستند که بین همه انسانها تقریبا مشترک هستند و یک معنی دارند. مثلا کلاغ برای ما سمبل خبر بد و بدشانسیه. ما میتونیم با تشخیص این عناصر یاد بگیریم که چطور خوابهامون رو تعبیر کنیم. فقط به کمی تمرین نیاز داره. میتوان با شناختن عناصر خواب که میتونن ریشه گرفته از فرهنگمون باشن خوابهامون رو تعبیر کنیم.
question4
س : سلام. راستی خیلی جالبه که راجع به خواب می نویسی.فقط می خواستم ببینم که مگه اراده ی آدم تو خواب دسته خودشه؟
پ :بله صحیحه. اراده انسان دست خودشه ولی انسان در انجام هر کاری میتونه آگاه باشه و میتونه نباشه. شاید کسی در حال سیگار کشیدن باشه. این انسان میدونه داره سیگار میکشه ولی بهش آگاه نیست. تا وقتی آگاه نشه نمیتونه احمقانه بودن کارش رو حس کنه و اینکه اون میتونه بین کشیدن و نکشیدن سیگار انتخاب کنه و دیگه برده نباشه. کسی که داره خواب میبینه شاید بدونه که داره خواب میبینه ولی آگاه نیست پس نمیتونه در خواب انتخاب کنه و در نتیجه نمیتونه اراده اش رو اعمال کنه. ولی این قابلیت هیچگاه از بین نمیره و ما در هر مرحله از زندگی که باشیم میتونیم به این قابلیت دست پیدا کنیم. پس ما با آگاهی از خواب دیدن میتونیم از مجرای خواب خارج بشیم و دیگه به خواب دیدن که مساوی با عدم آگاهیه ادامه ندیم.
question5
س : سلام. من وقتی خواب می بینم می دونم که خوابم ومی دونم که من خودم هستم و در خواب می تونم هر کاری را که دلم می خواد انجام بدم. ولی بعضی وقتا که می دونم خوابم و همه چی داره خوب پیش می ره ولی یه لحظه همه چی محو میشه ولی ممکنه دوباره بتونم وضع را مثل اولش بکنم ولی اغلب همه چی به هم می خوره و شاید حتی از خواب هم بیدار شدم! چی کار کنم که تا آخر خوابم واضح بمونه؟
پ :سلام. از اینکه تا این مرحله رسیدید نشون میده که علاقه بسیار شدیدی دارید و بسیار فرد آگاهی هستید. دلایل بسیاری هست که شما این حالت براتون پیش میاد ولی بهرحال مهم نیست. هر فرد تازه کاری( وقتی میگم تازه کار حتی کسی که مثلا ۱ ساله در اینباره تمرین کرده میتونه تازه کار باشه) در ابتدای کار نیاز به تمرین و تجربه بیشتر داره. ممکنه اولین بار فقط به مدت چند ثانیه آگاه موندید و یا بیدار شدید و یا از خواب بیدار شدید. این یه روند طبیعیه. ابتدا یکی از واقعیات خواب رو بگم. چون محتویات خواب به سرعت در حال تغییره و در حالی که در یک محیط هستید غالبا اون محیط عوض میشه این عوض شدن باعث میشه شما فکر کنید همه چی محو شده و شما دارید آگاهی رو از دست میدید. ولی شاید اون محیط عوض بشه ولی شما هنوز آگاهیتون رو از دست ندادید و هیجان ناشی از این رویداد و ناراحتی شما از اینکه مبادا آگاهیتون رو از دست بدید باعث میشه شما از اون حالت خارج بشید و به دست خودتون آگاهیتون رو از دست بدید. یکی از حالاتی که خیلی پیش میاد بیدار شدن کاذب از خوابه که شما پس از اینکه آگاهیتون رو از دست دادید فکر میکنید که از خواب پا شدید حتی ممکنه از تخت پاشید و ابراز ناراحتی بکنید درحالی که شما هنوز در خواب هستید. این حالت هم راه حل داره. راه حلش اینه که از این حالت آگاه بشید و سعی کنید سریعا قضاوت نکنید. اگه این حالت پیش اومد محیط رو بررسی کنید تا دوباره آگاهی پیدا کنید. سه روش برای از دست ندادن آگاهی به محض محو شدن محیط خواب وجود داره که شما میتونید یکی از اونها رو که برای شما اثر گذار بوده استفاده کنید. روش اول که پیشنهاد میکنم اینه که به محض اینکه دیدید همه چی در حال محو شدنه اینه که دور خودتون بچرخید. دستاتون رو به دو طرف باز کنید و تا جایی به چرخش ادامه بدید که محیط اطرافتون دوباره به وضوح و ثبات قبلیش برگرده. روش دوم اینه که به محض رخ دادن حالت محو و از دست دادن آگاهی به یک نقطه خیره بشید اگر دیدید که وضعیت دوباره به حالت مناسب قبل برگشته شما به هدفتون رسیدید ولی اگر دیدید که محو شدن ادامه پیدا کرد از این روش دست بکشید و روش بعدی رو که میگم امتحان کنید. روش سوم که توسط کارلوس کاستاندا گفته شده (یکی از آموزشهای دون خوان به کارلوس کاستاندا) اینه که در صورت پیش آمدن حالت محو تصویر و از دست دادن آگاهی به کف دستهاتون خیره بشید. کاملا به اونها خیره بشید و پس از مدتی وقتی تصویر محیط خواب به حالت مناسب قبل برگشت از این کار دست بکشید. در ضمن این کارها خیلی موثره که تمرین تنفس انجام بدید. قبل از خواب به تعداد مشخصی (هرمقدار که برای شما راحتتر و مناسبتره) مثلا ۲۰ عدد دم و باز دم عمیق که توسط شکم انجام بگیره یعنی برای تنفس از سینه استفاده نکنید بلکه از شکم استفاده کرده و بتونید بالا و پایین اومدن اونو ببینید انجام بدید. این کار باعث میشه شما بدنتون آرامش کامل داشته باشه و در هنگام آگاهی و بیداری در خواب تسلط و انرژی کافی داشته باشید و بتونید به مرور، زمان بودن در دنیای رویا را افزایش بدید.
س : زمانی که فردی در اتاق جراحی بیهوش می شود به نظر شما آن زمان روح انسان کجا می رود؟ چون (به نظر من) در آن لحظه آدم اصلاْ خواب نمی بیند.
پ :اول از همه یه مسئله رو باید روشن کنم. روح چیزی نیست که بشه دربارش حرف زد چه برسه به اینکه بخواهیم وجود اون رو به طوری محدود کنیم و جایی برای اون تعریف کنیم. کالبدی که در واقع ما با اون خواب میبینیم و از اون به اشتباه روح تعبیر میکنیم کالبد اختری ماست. کالبد اختری در واقع درون بدن فیزیکی ما جای داره وتوسط یک شی ریسمان مانند به بدن ما متصل است. حالا اگر بدن انسان در بیهوشی به سر ببره بسته به اون انسان و میزان انرژی، کالبد اختری اون میتونه یا در بدن بمونه و یا بالای بدن شناور باشه و یا در مواقعی نظاره گر عمل جراحی خودش باشه و بدن فیزیکی خودش رو روی تخت عمل جراحی ببینه درحالی که خودش اون بیرون نظاره گر اوضاعه. من در مطالب قبلی گفتم که ما حتی اگه خواب ببینیم اکثرش رو به یاد نخواهیم آورد چون حافظه خواب با بیدار شدن اکثریتش پاک میشه و ما بیشتر خوابها رو از یاد میبریم و حتی در برخی موارد کل خوابها که در این حالت شخص ممکنه فکر کنه که اصلا خواب نمیبینه. در ضمن مواد بیهوشی روی آگاهی انسان تاثیر میگذارن و کنترل آگاهی و آگاه شدن به وضع ممکنه سخت و یا غیر ممکن بشه. حالتهایی که دانشمندان غربی به اون تجربیات نزدیک به مرگ (Near Death Experiences) میگن اکثریتش در حالت بیهوشی و در اتاق عمل رخ میده و یا در هنگام تصادف و پیش آمدن حادثه ای برای شخص و بیمار در حالی که از جسد فیزیکیش آگاهی نداره و هیچگونه دردی رو حس نمیکنه ممکنه حتی به صورت کامل عمل جراحیش رو شاهد باشه. در انسانهای بی ایمان و فاقد تفکر معنوی و کسانی که زندگی مادی یگانه امید آنهاست کمتر چنین حالاتی برای آنها پیش میاد مگر اینکه کسی به آنها کمک کنه تا چنین حالاتی رو تجربه کنند. ارواح متعالی احساسی به اسم نفرت و دشمنی ندارن و اگر در کسی امید هدایت ببینند به اون کمک میکنند تا از انسان بودنش و از اینکه پس از مرگ زندگیی هست آگاه بشه.
question7
س : چه کارهایی را میتوانیم وقتی که از خواب بودنمان آگاهی پیدا کردیم انجام دهیم؟
پ :این بستگی به خود شما داره. شما میتونید به همه جا پرواز کنید. هر چیزی رو که بخواهید بسازید. قدرت زیادی پیدا کنید و یک کوه را جابجا کنید. یا ممکنه بخواهید به دنبال معنویت باشید و درسهای خواب را به خاطر بسپارید. پیدا کردن یک استاد معنوی و فراگرفتن دانشهایی که در هیچ جای این کره خاکی وجود ندارد٬ دانشهای باستانی و دستورات برای پیشرفت بیشتر در خواب میتواند گوشه ای از کارهایی باشد که میتوانید انجام دهید. با خیلی ها برخورد کرده ام که میگویند چه فایده ای دارد از خواب بودنمان آگاه باشیم؟ میتوان به جاهای مختلف در دنیای اختری سفر کرد و با انسانهای دیگری که از خواب آگاه شده اند آشنا شد و یا با سایر موجوداتی که ما از آنها اطلاعی نداریم ارتباط برقرار کرد. در ابتدای کار برای آگاهی درخواب با مشکلات زیادی برخورد خواهید کرد از جمله موجودات منفی و پست که سعی میکنند مانع از آگاه شدن شما شوند و هرگونه پیشرفت معنوی را برای شما سخت میکنند ولی با پشتکار و تلاش این موجودات از سر راه شما کنار میروند در واقع قدرت آنها دیگر نمیتواند مانع شما شود. در این راه از خدا صادقانه بخواهید شما را کمک کند و موفقیت شما حتمی است.
.jpg)
