ایمان تو باید بارها در کوره برود تا ناخالصی های خود را از دست بدهد و مانند فولاد محکم شود. هر چه تردیدها بیشتر به او حمله کنند و هر چه او بر تردیدها بیشتر غلبه کند، بر قوتش و قدرتش افزوده می شود و توان پیوند زنندگیش و زنده کنندگی او فزونی می یابد. پس، از ترس هاتردیدها نترس. بگذار ایمانت آنقدر بزرگ باشد که ترس ها، تردید ها و وسوسه ها جرأت نزدیک شدن به آن را نداشته باشند. ایمان و ارتباطت را چنان کن که هر تهدیدی آن را محکم تر کند و هر تضعیفی آنرا تشدید نماید.
کاری کن که فاصله ها تو را نزدیک تر کنند.
یأس ها تو را امیدوارتر، ضربه ها تو را ضربه ناپذیرتر و تنزل ها تو را مستحکم تر و سختی ها تو را نرم تر می سازند. اگر تو بخواهی ایمان و وفاداری کسی را بیازمایی و ارتباط او را با خود محک بزنی چه کارهایی خواهی کرد و چگونه او را امتحان می کنی. خداوند اینکار را در حد اعلی کامل و استادانه انجام می دهد.