انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه در زمان حکومت ناصرالدین شاه قاجار و زمان صدر اعظمى امیرکبیر آغاز شد. این روزنامه هفتگى منتشر مىشد و از سال 1267 هجرى قمرى به مدت یازده سال روزنامه رسمى حکومت ایران بود.
در شماره نوزدهم این روزنامه که روز پنجشنبه دوازدهم شهر [ماه] شعبانالمعظم سال تنگوزئیل [سال خوک] 1267 هجرى [قمرى] منتشر شده در بخش «اخبار ممالک محروسه پادشاهى» [اخبار داخلى] مىخوانیم:
«قاعده» [رسم] دارالخلافه [تهران] این بوده که در ایام ماه رمضان المبارک اهالى شهر از کثرت نقاهت [بىحالى]روزه از صبح تا وقت ظهر در منزلهاى خود به استراحت مشغول باشند و از ظهر الى سه ساعتبه غروب مانده در مساجد به عبادت مشغول باشند و از سه ساعتبه غروب مانده الى مغرب قرار این ایام است که در امامزاده زید کهمتصل به بازار و کاروانسراى اتابکیه استبه جهت مشغولیت که روز را به شام برسانند در گردش باشند و کسبه از دارالخلافه و سایر ولایات که اسباب قطعه دارند در ایام ماه مبارک در امامزاده زید به فروش برسانند و مردم از سه ساعتبه غروب مانده الى صبح در امامزاده به گردش خواهند بود.
در شماره 22 که سوم رمضان همان سال منتشر شد آمده است:
در این اوقات که ایام ماه رمضانالمبارک و زمان عبادت اهل اسلام است، علما و عباد [عبادتکنندگان] در مساجد و منابر [منبرها] به موعظه و ترغیب خلق به پرستش خداوند یگانه و دعاگویى ذات اقدس شاهنشاهى اشتغال دارند و بحمدالله بعضى ملاهى و مناهى [کارهاى لهو و زشت]که در ازمنه [زمانهاى] سابقه ملاحظه مىشد.
در این عهد ابد مقرون [ در این زمانه که جاودان بماناد] بکلى متروک است و از اهتمام [کوشش] امناى دولت علیه، خلق در کمال آسودگى و شکرگزارى مىباشند و چنانچه در روزنامه سابقه شده به جهت اینکه روزها بلند و حین گرماى تموز [تابستان] است و ضعف و عطش به روزهداران تاثیر مىنماید تا قریب ظهر مردم در منازل خود به استراحت مشغولاند و از ظهر تا عصر در مساجد به عبادت قیام دارند و از عصر تا غروب آفتاب به جهت مشغولیت در امامزاده زید [.....]به شام مىرسانند و قرار است که در این ماه از شب تا صبح قراول [پلیس] مانع عبور مردم نباشد و در نزدیکى امامزاده زید و چند جاى دیگر که جمعیت زیاد خواهد شد قراول و گزمه که لازمه نظم است گذاشته شده است.
معلوم است که مردم تهران آن روزگار نه محصل و دانشجو بودهاند و نه کارمند و کارگر که این قدر راحت تا ظهرها مىخوابیدهاند.
در شماره 24 درباره مسجدهاى تهران چنین مىخوانیم:
چهل باب مسجد به جهت عبادت خلق دایر است که هر یک از این مساجد پیشنماز علاحده [جداگانه] در عبادت قیام و جمعیت و ازدحام بسیار به او اقتدا دارند و در سالهاى سابق در چهار، پنج مسجد بیشتر به نماز جماعت جمعیت نمىشد.
در همین شماره گفته شده که به تمام سربازان تا پایان ماه رمضان مرخصى داده شده تا راحتباشند.
باز در همان شماره آمده است:
پیش طاقهاى حجرات [حجرهها، مغازهها] امامزاده زید جنب بازار و سراى اتابکیه را در این ایام روزه خوب بستهاند و آنچه اسباب تحفه و قطعه که در این شهر به هم مىرسیده و از سایر ولایات آوردهاند همه را آورده، در پیش روى
حجرات چیدهاند. از جمله دو حجره چینى عمل [ساخت] طهران و دو حجره بلور قم است که بسیار خوب رساندهاند [ساختهاند] که به بعضى مشتبه مىشود آیا ظروف این ولایت استیا مال فرنگستان [اروپا].
در شماره 26 که دوم ماه شوال (فرداى عید فطر) منتشر شده گزارش شبهاى قدر و عید فطر درج شده است:
از شب 19 الى شب 23 رمضان المبارک که شبهاى متبرکه و لیالى احیا و عبادت و تعزیهدارى بود چون مرد و زن از اول شب الى سحر به تکایا و مساجد در عبور و تقدیم پرستش و عبادت و تعزیهدارى بودند کلانتر و کدخدایان شهر، خودشان و آدمهایشان و گزمهها و داروغه مراقب مساجد و تکایا و سرگذرها بودند که نزاعى در میان مردم نشود و بحمدالله به جز عبادت و تعزیهدارى و دعاگویى دوام دولت که امنیت و آرامى خلق نتیجه آن است دیگر صدایى از کسى بلند نشد.
در این اوان خیریت نشان که انقضاى [یایان یافتن] ایام صیام و عید فطر مىباشد علماى اعلام [مشهور] و عموم اهالى اسلام از سادات ذوىالاحترام [محترم] و تجار و کسبه و رعایا [مردم] و برایا [خلایق] بعد از اداى نماز عید فطر
به وظایف شکرگزارى و دعاگویى دولت علیه اشتغال دارند و... شلیک توپ و خورسندى و شادمانى و صرف شربت و شیرینى نمودند و بحمدالله با اینکه هوا قدرى گرم بود در این ماه مبارک به عموم خلق خوش گذشته.