وهب بن جمیع می گوید که از حضرت صادق (ع) پرسیدم:«اینکه خداوند به شیطان فرمود:«فانک من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم» (1) تو تا روز وقت معلوم از مهلت داده شدگانی. این وقت معلوم چه زمانی است؟ فرمود: آیا پنداشته ای این روز روز قیامت است؟ خداوند تا روز قیام قائم ما، به شیطان مهلت داده است. وقتی خداوند حضرت اش را مبعوث می کند، حضرت به مسجد کوفه می رود، در آن هنگام شیطان در حالی که با زانوی خود راه می رود، به آنجا می آید و می گوید: ای وای بر من از امروز! پس حضرت مهدی(عج) موی پیشانی او را می گیرد و گردنش را می زند، و آن هنگام، روز وقت معلوم است که مهلت شیطان به پایان می رسد.»(2)
البته ظاهراً منظور از کشتن شیطان این است که ریشه های فساد و عوامل انحراف و ظلم در عصر درخشان حکومت حضرت مهدی(ع) نابود می گردد و به جای آن عقل و ایمان حکومت می کند. به تعبیر دیگر کشته شدن شیطان همان قطع نفوذ او و مرگ و تزویر است.
پی نوشت:
(1) سوره حجر، آیه38
(2)تفسیر عیاشی، جلد2 صفحه243
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 86/9/18 :: ساعت 5:3 عصر )
.jpg)
