سوره فتح آیه ۲۹
مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ
وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ
رُحَمَاء بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا
یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانًا
سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ
ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ
کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ
فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْرًا عَظِیمًا
محمّد [ص] فرستاده خداست؛
و کسانى که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید،
و در میان خود مهربانند؛ پیوسته آنها را در حال رکوع و سجود مىبینى
در حالى که همواره فضل خدا و رضاى او را مىطلبند؛
نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است؛
این توصیف آنان در تورات و توصیف آنان در انجیل است،
همانند زراعتى که جوانههاى خود را خارج ساخته،
سپس به تقویت آن پرداخته تا محکم شده و بر پاى خود ایستاده است و بقدرى نموّ و رشد کرده که زارعان را به شگفتى وامىدارد؛ این براى آن است که کافران را به خشم آورد [ولى] کسانى از آنها را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند،
خداوند وعده آمرزش و اجر عظیمى داده است.