می دونم یه شب می آی خاکو چراغون می کنی
شیشه عمر شبو می شکنی داغون می کنی
شنیدم وقتی بیای از آسمون گل میریزه
کوچه باغا رو پر از بیدای مجنون می کنی
شنیدم وقتی بیای غصه هامون تموم می شه
قحطی گریه می آد ، خنده رو ارزون می کنی
آسمون به احترامت پا می شه به اون نشون
که تو سفره زمین خورشید و مهمون می کنی
دلامون خیلی گرفته اس ، شبامون خیلی سیاس
می دونم یه شب می آی خاکو چراغون می کنی