مرحوم آیة اللَّه بروجردى از فحول علما و برجستگان فقهاى امامیّه در عصر خویش و از مجتهدان طراز اوّل قرن چهاردهم قمرى و از مراجع على‏الإطلاق عصر ما بودند. ایشان فرزند علّامه فقید حاج آقا على بروجردى است که از خانواده جلیل و پر سابقه طباطبائى بروجردى می باشدو با سى واسطه به حضرت امام حسن مجتبى(ع) مى‏رسد . غالب اجداد آن جناب، از دانشمندان و نوابغ اسلامى و از اشراف مؤمنان و اجلّاى سادات ذوى العزّ والاحترام بودند. مرحوم آیة اللَّه بروجردى در سال 1292 قمرى در شهر تاریخى بروجرد دیده به جهان گشود و در شانزدهمین سال مرجعیّت عامّه و مطلقه شان در شهر مقدس قم در سال 1380 قمرى رحلت کرد . ایشان در جوار حضرت معصومه(س) در مسجد اعظم بنابر وصیّتشان به خاک سپرده شدند . از ارتحال این فقیه توانمند شیعه، ثلمه بزرگى واقع شد که چیزى آن را جبران نکرد و به محض انتشار خبر رحلت آن بزرگ مرجع تقلید شیعه امامیه، جهان اسلام عزادار شد و ایران که کشور شیعه است، دولت و ملتِ آن، هم صدا عزاى عمومى اعلام کردند و بیش از چهل روز در فراق آن شخصیّت بزرگِ اسلام، مجالس عزاداری بر پا کردند.

ویژگى‏هاى شخصیّتى آیة اللَّه بروجردى(ره)

آیة اللَّه بروجردى(ره) از هوش و ذکاوت سرشار و استعداد قوى و فوق العاده‏اى برخوردار بود و در مسائل سیاسى و اجتماعى بصیر و بسیار روشن بود و همواره در جریان مسائلى که در کشور مى‏گذشت قرار داشت و در عین حال با تامل و دوراندیشی بسیار عمل مى‏کرد. او از لحاظ تدبیر و مدیریت نیز فردى بسیار قوى و توانمند به شمار مى‏آمد. با آمدن ایشان به قم، حوزه علمیّه رونقِ دوباره گرفت. حوزه‏اى که بعد از ارتحال بنیانگذار آن مرحوم آیة اللَّه العظمى حائرى یزدى(ره) از هم پاشیده بود و در اثر نظام طاغوتىِ پهلوى اوّل ضربه زیادى خورده بود، بار دیگر تجدید قوا کرد و به اوج شکوفایى‏اش رسید و این موضوع نشأت گرفته از سیاست و تدبیر خاصّى بود که آیة اللَّه بروجردى در اداره حوزه علمیّه از خود بروز داد. آرى، شیعیان جهان در زمان مرجعیّت ایشان از آبرو و حیثیّت تازه‏اى برخوردار شدند، به‏ویژه بعد از آن که نمایندگانى از سوى ایشان به کشورهاى آمریکا و اروپا اعزام شد و به ارشاد و هدایت شیعیان و مسلمانان آن کشورها پرداختند و در حقیقت مى‏توان گفت نشر علوم آل محمد(ص) در آن کشورها با اعزام این نمایندگان به آن جاها صورت گرفت. حضرت آیةاللَّه بروجردى علاوه بر مکانت و مراتب علمى - که به آن اشاره خواهد شد – داراى چهره‏اى نورانى و بسیار جذّاب بود به گونه‏اى که موجب جذب و جلب هر بیننده‏اى مى‏شد. او همیشه در کمال وقار و محبت و صفا با مردم برخورد مى‏کرد. شیخ حسن باقورى - از دانشمندان معروف مصر و وزیر اوقاف وقت آن کشور - زمانى که در قم با آیةاللَّه بروجردى ملاقات کرده بود، پس از مراجعت به مصر در پاسخ یکى از دانشمندان مصرى که از وى پرسیده بود: آیةاللَّه بروجردى پیشواى شیعیان را چگونه یافتى؟ گفت:

أعظم شخصیّة رأیْتُه فی عُمری؛

آیةاللَّه بروجردى بزرگ‏ترین شخصیتى است که در عمرم دیده‏ام.

و این ملاقات چنان ثمربخش و مفید بود که در روحیّه آن دانشمند مصلح مصرى مؤثر واقع شد به نحوى که زمینه‏اى شد براى تماس‏هاى بعدى دانشمندان مصرى و ارتباط دارالتقریب مصر و پیشرفت‏هاى شیعه در آن کشور براى چاپ کتاب‏هایى مانند مختصرنافع محقق اوّل و تفسیر مجمع البیان.(1)