بعضی آدمها به الماس میمانند. کوه نور یا دریای نور شاید. نمیتوانی داشتهباشیشان. باید فقط نگاه کنی و از برق بودنشان لذت ببری، از درخشش وجودشان. یا اگر در جایی هستی که آنها نفس میکشند چشمانت را ببندی و احساس غرور کنی.
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/12/21 :: ساعت 3:57 عصر )