بر وزن گلستان سعدی:
" منت خدای را عز و جل که......."لذت زن را قند و عسل که ازدواجش موجب محنت است و به طلاق اندرش مزید رحمت. هر لنگه کفشی که بر سر ما می‌خورد مضر حیات است و چون مکرر موجب ممات. پس درهر لنگه کفش دو ضربت موجود و برهر ضربت آخی واجب .
مرد همان به که به وقت نزاع عذر به درگاه نساء آورد
ورنه زنش ازاثر لنگه کفش حال دلش خوب به جا آورد
ضربت لنگه کفش لاحسابش هم از راه رسیده، و جیب شوهر بدبخت را به قیچی خیاطی درآورده وحقوق یکماهه او را به بهانه جوئی بخورد.
شوهر و نوکر و کلفت همگی درکارند تا تو پول بدست آوری وماشین بخری
شوهرت با کت وشلوار پراز وصله بود شرط انصاف نباشد که تو مانتو بخری
.jpg)
