اسرائیل با پرچم خود چه حرفی با مردم دنیا و چه پیامی برای همسایگانش دارد؟
1. زمینه سفید : بیانگر صلح است ، چیزی که با ماهیت یهودیت تلمودی سنخیتی ندارد . سرشت انسان اسرائیلی که تربیت تلمودی دارد بر حرص و طمع قرار گرفته است. خصیصه اصلی یهودی تلمودی بلند پروازی و طغیان گری است . این ویژگی ، آدمی را وا می دارد که خود را از سایر ملل متمایز و برتر بداند . چنین موجودی اگر هم بخواهد با دیگران در صلح و سازش زندگی کند ، نمی تواند . این حس نفرتی که در گوشه گوشه جهان نسبت به یهود وجود دارد ، ناشی ازهمین خصیصه است .
2. ستاره داوود : اسرائیل حکومت خود را تالی حکومت حضرت داوود بنیانگذار آل یهود می داند و ستاره داوود سمبل اعتقادات و دیدگاههای قوم یهود است .البته پر واضح است که صهیونیستها برای پیشبرد مقاصد شوم خود از هر چیزی حتی دین ، خدا و پیامبر به عنوان ابزار استفاده می کنند . امام خمینی در رد ادعای دروغین صهیونیستها ، می فرمایند : موسی معارضه می کرد با طاغوت ، و اینها که می گویند ما پیرو موسی هستیم ، خودشان طاغوتند . ایشان در جمع کلیمیان ایران فرمودند : ما با آنها ( صهیونیستها ) مخالفیم و مخالفتمان برای این است که آنها با همه ادیان مخالف هستند ، آنها یهودی نیستند ، یک مردم سیاسی ای هستند که به اسم یهودی کارهایی می کنند و یهودی ها هم از آنها متنفر هستند و همه انسانها باید از آنها متنفر باشند .
3. دو نوار آبی رنگ در حاشیه بالایی و پایینی : نمادی از رودهای نیل و فرات است یعنی اینکه مرزهای اسرائیل از« نیل» تا« فرات» است .
امام خمینی (ره) در سخنرانی 7/6/63 می فرمایند : من کراراً تذکر داده ام که اسرائیل از نیل تا فرات را از خود می داند ، و شما را غاصب سرزمین های خویش می شمرد . گرچه اکنون جرات اظهار صریح آن را ندارد .
دکتر علی خلیل در کتاب « یهودیت ، مابین تئوری و اجرا» می نویسد : تصویری که ادبیات تلمودی برای مرزهای سرزمین اسرائیل در آینده ترسیم می کند ، بر اساس سفر « دباریم » می باشد . مرزهای اسرائیل گسترش خواهد یافت و از هر طرف توسعه می یابد . دروازه های قدس به دمشق می رسد و دیاسبورا برای بر افراشتن خیمه هایش در مرکز فلسطین خواهد آمد .
نوشته ی اسرائیل شاهاک ، یهودی ضد صهیونیست در کتاب « تاریخ یهود ، آیین یهود» ، مطلب فوق را روشن تر بیان می کند . آرمانی ترین روایت در مورد مرزهای اسرائیل شامل مناطق محصوردر مرزهای زیر است : از جنوب ، تمامی صحرای سینا و بخشی از شمال مصر به طرف بالا تا حوالی قاهره ، از شرق ، تمامی اردن و بخش عظیمی از عربستان سعودی ، تمامی کویت و قسمتی از جنوب فرات در عراق ، از شمال ، کل لبنان و کل سوریه به اضافه بخش اعظم ترکیه به طرف بالا ( تا دریاچه وان ) و از غرب ، قبرس .
در سال 1967 میلادی زمانی که خبرنگار آسوشیتد پرس از یکی از سربازان اسرائیلی می پرسد مرزهای کشور اسرائیل تا کجاست ؟ سرباز با کمال غرور و خود پسندی پاسخ می دهد : « تا آنجا که قدمم را بگذارم » و با پوتینش به زمین می کوبد.
نکته جالب در قانون اساسی اسرائیل ، مشخص نشدن مرزهای جغرافیایی این کشوراست .
آیا شما کشوری غیر از اسرائیل سراغ دارید که در قانون اساسی اش ، مرزهای جغرافیایی مشخصی نداشته باشد ؟