مبلغان بهائی اغلب می کوشند تا با بیان آن که قوانین ارث زمانی اعمال می شود که یک فرد بهائی بدون داشتن وصیت نامه بمیرد، این تبعیض و بی عدالتی را میان زن و مرد بپوشانند. امّا پاسخ این پرسش هم جنان مبرهن است که تمامی آموزه ها و احکام تشریعی بهائی حتی احکام پس از مرگ، بر خلاف ادّعا های خود در تساوی حقوق زن و مرد، اصولاً مردان را برتر می داند!!! چرا باید کسی با نوشتن وصیّت نامه از این تجاوز به حقوق زن در تشریع بهائیت جلوگیری کند؟؟ چرا باید همیشه یک خواسته ی شخصی در تمام موارد موجود باشد تا از بی عدالتی های جنسیتی تعلیم داده شده ی بهاءالله و مؤکد در مهمترین و موثق ترین کتب بهائیت جلوگیری کند؟ آیا این احکام مطابق با نیاز بشر امروزی است و آیا بهائیان از اینکه خود را حامی دین جدیدِ مدعی وحدت عالم انسانی می دانند، شرمسار نیستند؟؟براستی باید به حال بشریت گریست که با این مکتب قرن بیست و یکم، تا هزار سال پس از نگارش کتاب اقدس محکوم به پذیرش این احکام بوده و هر کس در طی این هزار سال مدعی دین جدیدی نیز بشود دروغگوست!!!(صفحه 11 کتاب اقدس)
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 89/7/25 :: ساعت 2:57 عصر )