هفته نامه یالثارات در ستون سیاست به روایت یک همولایتی در مطلبی تحت عنوان از "ادعا تا واقعیت" نوشت:
احمدینژاد (پارسال): هر کدام از اطرافیان من که متهم به فساد اقتصادی هستند را بگیرند و ثابت کنند من خوشحال هم میشوم و مشکلی هم ندارم. (جراید)
احمدینژاد (همین ایام اخیر): برخوردها با اطرافیان من سیاسی است و کابینه خط قرمز من محسوب میشود و اگر به کابینه دست بزنند من مطالبی را خواهم گفت که کشور و نظام ضرر میکند. اینکه برخی از اعضای کابینه را به فساد اقتصادی متهم میکنند سیاسی است و میخواهند به دولت فشار وارد کنند. اگر بخواهند همکارانم در کابینه را متهم کنند، براساس وظیفه اخلاقی، قانونی و ملیام باید بایستم و از همکارانم دفاع کنم (مثلث 12/4/90)
1-مرگ خوب است اما برای همسایه! عدالت هم خوب است اما فقط برای فرزندان هاشمی!
2- از جمله وظایف قانونی رئیسجمهور دفاع از متهمان به فساد اقتصادی است!
3- همه در برابر قانون مساویاند به جز اعضای کابینه و دولت دهم که از قانون و بقیه مردم برترند!
4- قدیمها خط قرمز رئیسجمهور قانون و مصالح اسلام و انقلاب و مملکت بود اما این روزها اعضای کابینه خط قرمز رئیس جمهورند!
5- اتفاقاً آقای هاشمی رفسنجانی هم سخت مدافع عدالت اجتماعی و موافق برخورد با مفسدان اقتصادی بود؛ فقط برخورد با فرزندانش را سیاسی میدانست و هدف از طرح اتهامات اقتصادی علیه برخی از نزدیکانش را وارد آوردن فشار به خودش اعلام میکرد!