امام زین العابدین علیه‏السلام مى‏فرماید:

شخصى خدمت پیغمبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله آمد، گفت: یا رسول الله! زنا انجام دادم، شراب خوردم، قمار کردم، از دیوار مردم بالا رفتم، به گوش مردم زدم، به نامحرم نگاه کردم، دروغ گفتم « ما من عملٍ قبیحٍ الا قد عملته » گناهى در این عالم نیست که در این پرونده کثیف و سیاه من نباشد، راهى هست که من توبه کنم؟

حضرت فرمودند: پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: مادرم مرده، ولى پدرم زنده است، فرمود: اگر کل آن گناهان را مى‏خواهى خدا ببخشد « فأذهب فبرّه » برو به پدرت نیکى کن.

گفت: چشم، من خیلى مى‏ترسیدم که در قیامت به جهنم بروم، خدا توبه‏ام را قبول نکند، فرمود: نترس، اگر به پدرت محبت کنى، خدا همه گناهانت را مى‏بخشد.

وقتى از مسجد بیرون رفت، پیغمبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فرمود: « لو کانت أمّه »⁽¹⁾ کاش مادرش زنده بود، اگر امروز مى‏رفت، مادر را مى‏دید و مى‏بوسید و محبت مى‏کرد، با همین یک روز، خدا کل گناهان گذشته‏اش را مى‏بخشید.

دعاى پدر و مادر مانند کامپیوتر است، من مطلبى را در آیات و روایات گم مى‏کنم، به آنها مى‏گویم یک دعا کنید، نیم ساعت بعد از دعاى آنها مطلب پیدا مى‏شود.