در سفر ی که به مکه رفته بودم، رفیقى داشتم که اهل کاشان بود، در رمى جمرات، به من گفت: یک فرد نزول خوارى آمده و مىخواهد رمى جمره کند، این رباخوار جمعیت را شکافت و آمد نزدیک جمره، یکى حاجى الجزایرى هم آن طرف جمره بود، مثل اینکه از دست شیطان خیلى عصبانى بود، به جاى سنگ ریزه یک قلوه سنگ برداشت و چنان به طرف شیطان پرتاب کرد به دیوار خورد و کمانه کرد و به سر این حاجى ایرانى رباخوار اصابت کرد، سر او را شکافت، من گفتم: حجّ این الجزایرى امسال قبول است، چون سنگ ما به دیوار جمره خورد، ولى سنگ او به خود شیطان خورد، چرا؟ چون قرآن مىفرماید:
«یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطانُ مِنَ الْمَسِّ»
اینقدر شیطان در مشاعر حرام خوار، تصرّف کرده که انگار عاقل نیست. فرد عاقل فرمان خدا را نمىشکند، عاقلانه و منطقى زندگى مىکند.