p
ساعی در سال 1289 در مشهد متولد شد. تحصیلات دانشگاهی خود را در مدرس? عالی (دانشکده) فلاحت دانشگاه تهران (واقع در کرج) گذراند و در سال 1310 با درج? مهندسی فارغالتحصیل شد. با قبولی در چهارمین دوره اعزام محصلان به خارج از کشور برای مدت دو سال به مونپلیه در انستیتو اگرونومیک فرانسه رفت و با درجه ممتاز فارغ التحصیل شد. موفقیت های تحصیلی او باعث شد تا مجله علمی تخصصی در فرانسه، او را به عنوان یکی از چهرههای شاخص علم جنگل در آن سالها معرفی کند. پس از آن فوق لیسانس خود در رشته آمار جنگل را در سال 1316 ازدانشگاه برکلی کالیفرنیا گرفت و به کشور بازگشت.
وقتی در 1317 «دایره جنگل» به عنوان اولین نهاد مدیریت جنگل ها در کشور راه اندازی شد، ساعی تصدی آن را برعهده گرفت و بر اثر اقدامات او یک سال بعد این نهاد کوچک به «اداره جنگلبانی» و بعدها به «اداره کل جنگلها» ارتقاء یافت. در همان سالها او و همکارانش قوانین و مقررات جنگل را تدوین کردند و به تصویب مجلس آن زمان رساندند.
اما ریاست او بر این اداره کل دوام چندانی نداشت و برخی از سودجویان که قوانین و مقررات جنگل منافع اقتصادی شان را به خطر انداخته بود، با استفاده از نفوذ برخی افراد پرونده شکایتی از ساعی را به دیوان کیفری بردند و او را از کار برکنار کردند. با این حال ساعی خانه نشین نشد و پیشنهاد کرد تا در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران رشته جنگل ایجاد شود و خود نیز به عنوان استاد در این دانشکده مشغول به کار شد.
ساعی موفق شد تا در سال 1325 برای اولین بار مساحتی از جنگل های ایران را تخمین بزند. پس از آن در سال 1327 جلد اول و در سال 1329 جلد دوم کتاب «جنگل شناسی» را منتشر کرد که با نشر این کتاب اساس اطلاعات علمی جنگلبانان کشور پی ریزی شد.
با تأسیس بنگاه جنگلها در سال 1328 او با سمت رئیس هیأت مدیره و مدیر عامل این بنگاه، مشغول فعالیت شد.
در پانزدهم آذرماه 1328 نشری? مخصوص کارکنان بنگاه جنگلها را با عنوان خبرنام? بنگاه جنگلها منتشر کرد که اولین نشری? ایرانی در زمین? منابع طبیعی بود. این نشریه پس از سالیان دراز هنوز هم با نام فصلنامه جنگل و مرتع به حیات خود ادامه داده است.
مسئولیت های ساعی باعث شده بود تا او دائماً برای تحقیق و پژوهش در سفر باشد و در یکی از همین سفرها نیز از دنیا رفت. وفات او در چهارم دی ماه 1331 هنگام بازگشت از شیراز به تهران و بر اثر سانح? سقوط هواپیما اتفاق افتاد. گویی خود می دانست که به دلیل سفرهای پی در پی عمری کوتاه دارد و در42 سالگی وصیت کرده بود تا او را در دانشکد? منابع طبیعی دانشگاه تهران به خاک بسپارند.
مرگ زود هنگام مهندس کریم ساعی باعث تأسف فراوان همکاران، شاگردان و مجامع علمی کشور شد و ضایعه درگذشتش در مطبوعات و محافل کشورهای دیگر نیز بازتاب داشت...
روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد