از کسانی مباش که بدون عمل راستین به آینده امیدوارند؛در دنیا چون زاهدان سخن میگویند اما در عمل همانند دنیا پرستانند؛ اگر نعمت به او رسد سیری نپذیرد ودر محرومییت قناعت ندارد از آنچه بدان رسیده شکر گزار نیست.
دیگران را پرهیز میدهد اما خود پروا ندارد.
نیکوکاران را دوست دارد اما رفتارشان را ندارد.
گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکی از گنهکاران است.
اگر بیمار شود پشیمان و در تندرستی سرگرم خوشگزرانی است.
در سلامت مغرور و در گرفتاری نامید؛
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/3/1 :: ساعت 2:18 عصر )