روز عید فطر فقیرى نزد شیخ جعفر آمد و گفت: زکات فطره به تو دادند، به ما بده؟ گفت: زکات به من دادند همه را به فقرا دادم و چیزى نمانده، گفت: دست بکن تو جیبت بده، آقا شیخ گفت: واللّه ندارم. دهانش را پر از آب کرد، و به صورت شیخ انداخت. شیخ هم سریع دستش را از عبا بیرون کرد و آب دهان را مالید به صورتش، گفت: الهى شکر امروز درجه ما بالا رفت. عبایش را از کولش برداشت، گفت: مردم من یک مستحق شرعى مى‏شناسم، پول هم ندارم، خودم در صف نماز مى‏گردم، هر که مى‏تواند، به این مستحق کمک کند، عبایش را پر از پول کرد، برد پیش او و گفت: بیا بگیر، خرج کن، کاسبى کن، اگر باز هم فقیر شدى، پیش ما بیا.

 به مادر گفت: نه، من باید این دختر را بگیرم، مادر آمد از تپه‏اى بالا رود و بگوید: این دختر به درد نمى‏خورد. پسر عصبانى شد، سنگ برداشت و به سوى مادر پرتاب کرد. سر مادر شکافته شد، در این هنگام پسر سُر خورد و محکم به زمین خورد، مادر با آن سر شکافته گفت: خدایا! بچه‏ام را نگهدار.

 این محبت و عشق مادر به فرزند است، محبت خدا بى‏نهایت در بى‏نهایت است.

 امام على علیه السلام مى‏فرماید:

  » إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى سُبْحَانَهُ أَنْزَلَ کِتَاباً هَادِیاً بَیَّنَ فِیهِ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ فَخُذُوا نَهْجَ الْخَیْرِ تَهْتَدُوا وَ اصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا الْفَرَائِضَ الْفَرَائِضَ أَدُّوهَا إِلَى اللَّهِ تُؤَدِّکُمْ إِلَى الْجَنَّة «

  اى مردم پروردگار عالم در قرآن مجید آنچه خیر شما بوده، به خاطر اینکه عاشق شما بوده، قرار داده است.(505) و هر چه به ضررتان بوده، بیان کرده است، شما بیایید به حرف این عاشقتان گوش بدهید، به تمام خیرها آراسته مى‏شوید، از همه‏شرها هم کناره گیرى بکنید، تکوین و تشریع غرق محبت است، رضایت و بهشت قیامت را براى شما مردم قرار داده است، آنقدر عاشقتان بوده که بهشت ابدى را آماده کرده، نردبانش را هم گذاشته بیا بالا، با نماز، با روزه، با امر به معروف، با نهى از منکر، با هدایت مردم، با محبت به مردم، با دیدن مریض، با رعایت یتیم، با رعایت افتاده، با احسان به پدر و مادر و با خوش اخلاقى از این پله‏ها بالا بیا.

  » مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ یَرْفَعُهُ «

  عالم عالم عشق است، عالم عالم محبت است، دین دین محبت است، قرآن قرآن محبت است، پیغمبر پیغمبر محبت است، امام امام محبت است.

 حیف نیست آدم این خداى با محبت را زمین بگذارد برود سراغ شیطان، حیف نیست آدم این پیغمبر را زمین بگذارد برود سراغ زن بى‏حجاب، حیف نیست آدم این امام حسین با محبت را کنار بگذارد برود سراغ گناه.