بشارت ده مال بخیل را به آفتى از روزگار یا به میراث خوارى
اندوختهی بخیل یا در آفت روزگار تلف گردد، یا به دست میراث خوار افتد، از بهر آن که بخیل را دل ندهد که مال خویش را خوش بخورد، یا در وجه خیرات و طریق مبرات بکار برد.
هر که را مال هست و خوردن نیست
او از آن مـال بهـره کـى دارد
یــا بــه تــاراج حـــادثــات دهـــــــــد
یا بــه میــراث خـوار بگـذارد