عدى از با وفاترین یاران امیرالمؤمنین علیه السلام و از عاشقان دلباخته آن حضرت بود.

عدى به دست پیامبر صلى الله علیه و آله ایمان آورد و در جمل و صفین و نهروان در رکاب امام على علیه السلام براى اعتلاى کلمه حق جنگید و در جمل یک چشمش را در راه خدا از دست داد.

زمانى بین او و معاویه ملاقات دست داد، معاویه به او گفت: فرزندانت چه شدند؟

گفت: همه آن‏ها در رکاب على شهید شدند. معاویه گفت: على در حق تو انصاف روا نداشت که فرزندانش زنده ماندند، ولى فرزندان تو در رکابش کشته شدند. عدى گفت: آه که من انصاف را در حق على رعایت نکردم که او در محراب عبادت شهید شد و من هنوز زنده‏ام!!

معاویه گفت: بدان که هنوز قطره‏اى از خون عثمان باقى است و آن قطره خونخواهى نشود مگر به خون شریفى از اشراف یمن.

عدى گفت: سوگند به خداى، آن دل‏ها که از خشم و غضب نسبت به تو آکنده بود هنوز در سینه‏هاى ماست و آن شمشیرها که با آن‏ها با تو مى‏جنگیدیم اکنون بر دوش‏هاى ماست، اگر قدمى از طریق خدیعت به ما نزدیک شوى قدمى براى ریشه کن کردن شرّت به تو نزدیک شویم، دانسته باش که قطع حلقوم و سکرات مرگ بر ما آسان‏تر است از این که سخن ناهموار در حق محبوبمان على بشنویم‏.