زیباترین و رساترین کلامى که به این حقیقت بسیار عالى دلالت دارد، کلام وجود مقدّس حضرت حق است.

[فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا یُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى‏* إِنَّ لَکَ أَلَّا تَجُوعَ فِیها وَ لا تَعْرى‏* وَ أَنَّکَ لا تَظْمَؤُا فِیها وَ لا تَضْحى‏* فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطانُ قالَ یا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلى‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا یَبْلى‏].

پس گفتیم: اى آدم! مسلماً این [ابلیس‏] دشمنى است براى تو و همسرت، پس شما را از بهشت بیرون نکند که در مشقت و رنج افتى.* قطعاً براى تو [در این مکان موقعیتى است که‏] است که نه‏ گرسنه شوى و نه برهنه گردى.* و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتاب‏زدگى گردى.* پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت: اى آدم! آیا تو را به درخت جاودان و سلطنتى که کهنه نمى ‏شود، راهنمایى کنم؟

سپس قرآن مجید مى ‏فرماید:

آدم و همسرش به وسوسه این دشمن غذا را از درخت نهى شده خوردند، تا جایى که لباس‏هاى بهشتى از تنشان ریخت عورت آنان در نظرشان آشکار شد، آن‏ها خواستند تا با ساترى از برگ درختان خود را بپوشانند، آدم از خدا نافرمانى کرد پس به غوایت افتاد، ولى خداوند مهربان وى را از رحمت بى ‏منتهاى خود محروم نکرد، توبه او را پذیرفت.

قرآن مجید در بسیار از آیات خود تمام فرزندان آدم را همانند پدرشان از ابلیس و جنود او که در لباس‏هاى گوناگونى در زندگى آدمیان ظهور مى ‏کنند برحذر مى ‏دارد و خلاصه پند و درسش این است که این دشمن نابکار و این موجود خطرناک تنها هدفش به هم ریختن اساس سعادت دنیا و آخرت آدمیان است، در اینجا نمونه‏ اى از آن آیات الهى را ملاحظه کنید:

[الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ‏].

شیطان، شما را [به هنگام انفاق مال با ارزش‏] از تهیدستى و فقر مى ‏ترساند، و شما را به کار زشت [چون بخل وخوددارى از زکات و صدقات‏] امر مى ‏کند، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مى ‏دهد؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست‏.