تعجّب است از کسى که به کارکرد خود عجب دارد و عمل خود را با شوق و ذوق پسندیده و آن را بسیار مهم به حساب آورده، در حالى که نمى داند خاتمه کار او چیست، سعادت است یا شقاوت!
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 93/2/30 :: ساعت 4:18 عصر )