زندگی مثل یک دیکته هست
هی غلط می نویسی هی پاک میکنی
دوباره می نویسی باز پاک میکنی
غافل از اینکه یک روز داد میزنن
ورقه ها بالا
ای جگر گوشه کیست دم سازت
سیم ساز ترانه پردازت
تار و پودم در اهتزاز آرد
سیم ساز ترانه پردازت
حیف نای فرشتگانم نیست
تا کنم ساز دل هم آوازت
وای از این مرغ عاشق زخمی
که بنالد به زخمه ی سازت
چون من ای مرغ عالم ملکوت
کی شکسته است بال پروازت؟
شور فرهاد و عشوه ی شیرین
زنده کردی به شور و شهنازت
نازنیا نیازمند توام
عمر اگر بود میکشم نازت
سوز و سازت به اشک من ماند
که کشد پرده از رخ رازت
چون ننالی که در گرفته چو نی
شور شیرین لبان طنازت
چشم من در پی تو خواهد بود
در کجا بینم ای پسر بازت
گاهی از لطف سر فرازم کن
شکر سر و قد سر افرازت
شهریار این نه شعر حافظ بود
که بسر زد هوای شیرازت