همه ادیان الهی، پیروان خود را به خدا می خوانند، از این رو بهائیت نیز پیروان خود را به خدای خود می خواند. بله به دستور حسین علی نوری، بهائیان باید رو به او کنند و متوجه او باشند، زیرا قبله اهل بهاء، قبر جناب میرزا در عکاء است.

برای توضیح بیشتر، به چند نوشته از آثار بهاء و پیروانش در باره قبله اشاره می کنیم:

1. بهاء در کتاب اقدس می نویسد: «و اذا اردتم الصلاه ولّوا و جوهکم شطری الاقدس المقام المقدس الذی جعله الله مطاف الملاء الاعلی و مقبل اهل مدائن البقاء و مصدر الامر لمن فی الارضین و السماوات؛ هر گاه خواستید نماز بخوانید، صورتهای خود را برگردانید به سوی مقام مقدسیکه (محل بهاء) خدا قرار داده است؛ آن جا را محل طواف ملائکه علویین و محل توجه اهالی شهرهای بقاء و مصدر امر است برای مردم آسمان ها و زمین.»1
بنابراین، بهاء نه تنها قبله طاعت و عبادت است، بلکه محل طواف ارواح و ملائکه و مورد توجه عقول و کروبیین و مصدر امر همه موجودات آسمان و زمین است و بهائیان باید او را بپرستند، زیرا اوست که خود را خدا می خواند و می گوید: «لا اله الا انا المسجون الفرید»2؛ همچنین می نویسد: «قل لا یری فی هیکلی الا هیکل الله و لا فی جمالی الا جماله و لا فی کینونیتی الا کینونیته و لا فی داتی الا ذاته و …»3

2. محمد علی قائنی در دروس الدیانه می نویسد: «قبله ما اهل بهاء، روضه مبارکه است در مدینه عکا که در وفت نماز خواندن باید رو به روضه مبارکه بایستیم و قلباً به جمال قدم جل  جلاله (میرزا بهاء) و ملکوت ابهی باشیم.4

درباره قبله بهائیان، چند نکته به ذهن می رسد که اشاره به آن، خالی از لطف نیست:
1. در هیچ از ادیان الاهی، یک انسان یا قبر قبله انسان ها نبوده است، زیرا همه ادیان الاهی انسان ها را به توحید و یکتا پرستی خوانده اند، نه شخص پرستی و قبر ستایی؛ پس قبله بهائیان، نوعی بت پرستی و شرک است، زیرا سجده بر غیر خدا در ادیان الهی حرام است.
2. نوشته بهاء در کتاب اقدس، کپی برداری از قرآن کریم است، زیرا قرآن مبین در آیات فراوانی با عبارت: «فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَه‏»5 از قبله سخن می گوید.

پانوشت:
1. اقدس، حسین علی نوری، ص 3.
2. کتاب مبین، ص 229.
3. کتاب مبین، ص 13.
4. دروس الدیانه، محمد علی قائنی، درس نوزدهم.
5. سوره بقره، آیات: 144، 149 و 150