«یحیی نوری»، ملقّب به «صبح ازل» فرزند عبّاس نوری مازندرانی بود که در سال 1284 ه.ق متولّد و در 11 جمادی الاول سال 1330 ه.ق در گذشت. وی مؤسس فرقه «أزَلیان» بود.
پس از کشته شدن «علی محمّد باب»، پیروان او دور «میرزا یحیی» گرد آمدند، «بهاء الله» برادر وی نیز متابعت او را پذیرفت و تا سال 1278 ه.ق این موافقت بر قرار بود، لیکن سر انجام بین دو برادر کار به اختلاف کشید و پس از آنکه حکومت عثمانی یحیی را به قبرس و حسینعلی (بهاء الله) را به عکّا تبعید کرد، این اختلاف بین دو فرقه بیشتر شد، پیروان میرزا حسینعلی بر ازلیان فائق شدند.
«یحیی» الواح و رسائلی دارد که به خط «رضوان علی» پسر اوست.