با درنگی کوتاه در این تصویر، خدای دیانت بهائی را به خوبی خواهید شناخت. خدایی که در زمان حیاتش، جسمش قبله بهائیان بود و در زمان مماتش، قبرش که در عکای فلسطین اشغالی است، قبله پیروانش است و این در حالی است که سجده بر غیر خدا در تمام ادیان الاهی، شرک و ممنوع است.
حسین علی نوری که بهائیان او را بهاء الله می نامند، در بسیاری از موارد، ادعای خدایی دارد:
او در زندان می گوید:
لا اله الا انا المسجون الفرید
خدایی جز من زندانی تنها نیست.1
و درجای دیگری می گوید:
کل الالوه مِن رَشح أمری تألهت و کل الربوب من طَفح حکمی تَربَّت»2
همه خدایان از اثر فرمان من خدا شدند و همه پروردگاران از حکم من پروردگار گشتند.
پانوشت:
1. مبین، ص 229.
2. کتاب مکاتیب اول، عبدالبهاء، ص 254، س 14؛ محاکمه و بررسی باب و بهاء، ج 3، ص 77.