سال بهائیت ? سال شمسی است و از روز اول فروردین هر سال شروع می شود روز اول که یوم البهاء از شهر البهاء است، نوروز و عید بهائیت است.

سال بهائیت مرکب از 19 ماه و هر ماه نیز 19 روز است که  جمعاً 361 روز می شود و 4 یا 5 روز که از سال شمسی باقی می ماند بین ماه هجدهم و ماه نوزدهم قرار گرفته و به ایام هاء (معادل عدد 5 به حساب ابجد) مشهور است. تقویم بهائیت به ابتکار باب تدوین شده و بهائیان نیز از آن پیروی می کنند. حسینعلی نوری می گوید : سال 1260 یعنی سال پیدایش باب? باید مبداء تاریخ بدیع قرار گرفته شود؛ بنابراین آن سال مبداء تاریخ بهائیت شد.

اسامی نوزده ماه بهائی  به شرح زیر است:
1- شهر البهاء
2- شهر الجلال
3- شهر الجمال
4- شهر العظمه
5- شهر النور
6- شهر الرحمه
7- شهر الکلمات
8- شهر الکمال
9- شهر الاسماء
10- شهر العزه
11- شهر المشیه
12- شهر العلم
13- شهر القدره
14- شهر القول
15- شهر المسائل
16- شهر الشرف
17- شهر السلطان
18- شهر الملک
19- شهر العلاء

علاوه بر آن برای هر یک از روزهای هفته نیز نامی خاص وضع نموده اند که این نوع تقویم و نامگذاریها معرف ایجاد حکومت در حکومت تشکیلات بهائیت و خدشه دار نمودن آداب و رسوم و فرهنگ کشور میزبان است.

اعیاد و ایام متبرکه و حرام در بهائیت:
ایام متبرکه و محرمه در بهائیت 9 روز است که 7 روز آن عید و 2 روز آن عزا می باشد. و کلاً در این 9 روز هر گونه فعالیت شغلی و کار حرام است.
1- روز اول سال بهائیت (نوروز عید صیام) اول فروردین مطابق 21 مارس
2- روز اول رضوان اول اردیبهشت مطابق با 21 آوریل (سالگرد اظهار علنی امر توسط بهاء)
3- روز نهم رضوان نهم اردیبهشت مطابق با 29 آوریل (ایام عید رضوان)
4- روز دوازدهم رضوان دوازدهم اردیبهشت مطابق با دوم می (ایام عید رضوان)
5- روز ادعای علی محمد باب – 5 جمادی الاولی
6- روز تولد علی محمد باب – اول محرم
7- روز تولد حسینعلی نوری – دوم محرم
8- سالگرد مرگ حسینعلی نوری هفتادم نوروز مطابق با 29 می
9- سالروز مرگ باب 28 شعبان
همانگونه که مشاهده کردید، چند روز است که بابیان و بهائیان آن روزها را به تاریخ شمسی یا میلادی بر نگردانده اند که از جمله اول و دوم ماه محرم است که در این روزها به شادی و پای گوبی مشغولند.
علی لعنه الله علی القوم الظالمین