حضرت موسى شخصى را در سایه عرش آرمیده دید، عرضه داشت: خدایا! این عبد با کدام عمل به این مقام رسیده؟
جواب شنید به دو عمل:
1- مصونیت از عقوق پدر و مادر.
2- نداشتن حسد.
عرضه داشت: الهى! ثواب کسى که عیادت مریض کند چیست؟ فرمود: بوقت بیرون آمدن از قبر ملکى را مى فرستم تا او را در ظلمات قیامت راهنمایى کرده به محشر واردش کند.
عرضه داشت: ثواب شستن میت چیست؟ فرمود: وى را از گناهان بیرون مى آورم همانند روز تولد از مادر.
عرضه داشت: ثواب تشیع جنازه چیست؟ فرمود: ملائکه را مى فرستم تا وى را از قبر به محشر مشایعت کنند.
عرض کرد: ثواب تسلیت دادن به مصیبت زده چیست؟ فرمود: در قیامت که سایه اى نیست وى را در سایه عرش قرار مى دهم.
اى موسى! سائل را گرامى دار، گرچه به انفاق چیز کمى به او باشد و یا با زبان خوش او را دور کن که گاهى ملکى را به صورت سائل براى امتحان مردم به سوى مردم مى فرستم تا ببینم چه مى کنند؟