امیر مومنان علی علیه السلام می فرماید: «إِزَاحَهً لِلشُّبُهَاتِ وَ احْتِجَاجاً بِالْبَیِّنَاتِ وَ تَحْذِیراً بِالْآیَاتِ وَ تَخْوِیفاً بالمثلات؛ او را فرستاد تا تردیدها را نابود سازد و با برهان­هایی آشکار، استدلال کند و مردم را با نشانه­ها بیم دهد و از کیفرهاى گناهان بترساند.» این فراز به سه مراد از اهداف بعثت می­پردازد:
1.  نابودی تردیدها که مهمترین انگیزه پروردگار است.
2. شبهه­ زدایی به وسیله دین، برهانی روشن برای اثبات ادعا است و حقیقت را در دل مردم جای می­دهد؛ خدای سبحان نیز در این­باره می­فرماید: «ادْعُ إِلى‏ سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَه؛ با اندرز نیکو، به سوی پروردگارت بخوان.»[1]
3.  ترساندن گناهکاران برای بازداری از جنایت. قرآن کریم در این­باره می­فرماید: «أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فی‏ مَساکِنِهِمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهی؛ آیا براى هدایت آنان کافى نیست که بسیارى از نسلهاى پیشین را (که طغیان و فساد کردند) هلاک کردیم و اینان در مسکن­هاى (ویران شده) آنان راه مى‏روند! مسلّماً در این امر، نشانه‏هاى روشنى براى خردمندان است». [1]. نحل: 16 / 125.

بهائیان، بعثت ادعایی حسین علی نوری (بهاء) کدامیک از این اهداف را در پی داشته است؟
غیر از این است که با بی بند و باری هایی (کشف حجاب، مجهول گذاشتن ازدواج با محارم، سهولت در زنا، نداشتن حدود و بازدارندهای از معاصی و …) که آورده است، نظامهای اجتماعی و خانواده را به مرزنابودی کشانده است؟ جز آن است که نه تنها شبهه ای را حل نکرده، بلکه هزاران شبهه را در فکر و جان انسانها نهاده و بسیاری را به بیراهه کشانده است؟
چه تردیدی را پاسخ گفته است؟
چه شبهه ای را زدوده است؟
چگونه از جنایات باز داشته است؟
و هزاران چه و چرای دیگر…
در پایان: آیا این ادعا جز برای ارضای مقام طلبی و حرس خواهش های نفسانی است که البته برای عده نیز آب و نون به همراه مخلفات داشته است