خرافه زدایی از وظایف انبیاء الاهی است.
پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم با خرافات مبارزه و از اشاعه آنها جلوگیری می کرد. ایشان از جمله از زنده به گور کردن دختران، فال بد زدن و امثال آنها نهی می کند و این کارها را خرافه می خواند.
اما آن چه در بهائیت دیده می شود، این است که پیامبر بهائیان به جای خرافه زدایی، برای توجیه برخی از کمبودها، دست به دامان مقدس نمایی خرافات شده است که از جمله می توان به مقدس نمایی اعداد خرافی 9 و 19 اشاره کرد.
حال یک سئوال کوتاه از بهائیان:
حسین علی نوری که مدعی نبوت است، با کدام خرافه مبارزه کرده و مردم را از کدام خرافه باز داشته است؟ جز این است که ایشان به جای خرافه زدایی، خرافی آرایی و خرافی افکنی کرده است؟
یکی از خرافه های بهائی که هیچ منشاء عقلی و نقلی ندارد، عدد نوزده است که بر گرفته از فرقه هایی چون حروفیه و نقطویه است و در میان بهائیان از تقدس ویژه ای بر خوردار است و بهاء الله، سرکرده بهائیت همه چیز را با این عدد می سنجد و سال را به 19 ماه و ماه را به 19 روز تقسیم می کند.