وحدت عالم انسانی یکی از تعالیم دوازده گانه بهائیت است؛ لیکن این آموزه، بر گرفته از آیه شریفه: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا» است.
همچنین خدای سبحان چهارده قرن پیش از بهائیت، همگان را به وحدت در دین داری خوانده و در قرآن کریم که بهائیان نیز آن را قبول دارند، می فرماید: (قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلى‏ کَلِمَهٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ؛ بگو: «اى اهل کتاب! بیایید به سوى سخنى که میان ما و شما یکسان است؛ که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزى را همتاى او قرار ندهیم؛ و بعضى از ما، بعضى دیگر را-غیر از خداى یگانه- به خدایى نپذیرد.» هر گاه(از این دعوت،) سرباز زنند، بگویید: «گواه باشید که ما مسلمانیم.)1
پس آنچه روشن است این تعلیم بهائیت نیز مانند دیگر تعالیمشان عاریه ای و قرضی است، یعنی آن را هم از قرآن و اسلام قرض گرفته اند و تولید بهائیت نیست.
حال یک پرسش از بهائیان داریم و آن این که بهائیان کجا وحدت درست کرده اند؟
خدای سبحان با نزول این آیه بر پیامبر اکرم صل الله علیه و اله و سلم، وحدت را به بشر توصیه می کند.
اگر وحدت ادیان حاصل می شد، نه جنگ خونین صلیبی در دیروز اتفاق می افتاد و نه حمله وحشیانه صربها را شاهد بودیم و نه حمله وحشیانه به مردم یمن، بحرین، تونس، عراق و مانند آنها؛ شاید بهائیان، تروریستهای وهابی سوریه را دعوت به وحدت کرده اند که سر پیر و جوان، زن و مرد را می برند و جگر از سینه در می آورند و می خورند؛ راستی در این جا کدام یک از تعالیم دوازده گانه به کار می آید؟ آیا تشکیلات بهائی در باره کشتار وحشیانه تروریست های سوری بیانیه ای داد؟ چه عکس العملی به کشتار و سوزاندن مسلمانان بی پناه میانمار نشان داد؟ نکند نظرشان مانند ارباب خود، یعنی عباس افندی (عبدالبهاء) است، چون دومین سرکرده بهائیت درباره سیاهان آفریقایی می گوید: «مثلا چه فرق است میان سیاهان افریک و سیاهان امریک اینها خلق الله البقر علی صوره البشرند ‏آنان متمدن و با هوش و فرهنگ.»2

به انتظار روزی که جهانیان پیام وحدت بخش صاحب قرآن را دریابند و برتابند.

پانوشت:
1. سوره آل عمران، آیه: 64.
2. خطابات، ص 119.