از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت شده است که:

«أحکَمُ النّاسِ مَنْ فَرَّ مِن جُهّالِ النّاسِ».

حکیم‏ترین مردم کسى است که از نادانان بگریزد.

از امام صادق علیه السلام روایت شده است:

«لَایَنبَغِى لِلمُسْلِمِ أن یُواخِىَ الفَاجِرَ، وَلَا الأَحْمَقَ، وَلَا الکَذّابَ».

براى مسلمان شایسته نیست با بدکار رفاقت و احمق و دروغگو رفاقت و مصاحبت کند.

و نیز آن حضرت فرمود:

هنگامى که امیرالمؤمنین علیه السلام بر منبر قرار مى ‏گرفت مى ‏گفت: براى مسلمان شایسته است از رفاقت با سه نفر بپرهیزد: ماجن، احمق، کذّاب.

ماجن کسى است که عملش را براى تو مى‏ آراید و دوست دارد مانند او باشى، او هرگز تو را بر دین و آخرتت یارى نمى‏ دهد، همنشینى و رفاقت با او جفا و سبب سنگدلى است، ورود و خروجش بر تو عامل ننگ است، اما احمق، تو را به خیر و خوبى دلالت نمى‏کند و از او برگردانیدن رنج و ناراحتى و شرّ و بدى را از تو امید نمى‏رود گرچه وجودش را به زحمت اندازد، چه بسا مى‏خواهد به تو سود و منفعت رساند ولى زیان مى‏زند، پس مرگ او بهتر از حیات اوست و سکوتش بهتر از گفتار اوست و دور بودنش بهتر از نزدیک بودن اوست، اما دروغگو، زندگى همراه او بر تو گوارا نخواهد بود، سخن از زندگى تو نزد دیگران مى‏برد و از زندگى دیگران نزد تو مى‏آورد، هرگاه از چیزى که سخن مى‏گوید دهان ببندد و سخن را قطع کند، کلام را به سخن دیگر مى‏کشاند تا جایى که سخن به راستى مى‏گوید ولى چون اعتبارى ندارد سخنش تصدیق نمى‏شود، میان مردم دشمنى مى‏اندازد و در سینه‏ها کینه و بغض مى‏رویاند، از خدا پروا کنید و نسبت به وجود خود دقت و توجه داشته باشید.

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:

... همنشینى با مردگان، فاسد کننده قلب است، گفته شد: اى رسول خدا! همنشینى با مردگان چیست؟

فرمود: رفاقت و معاشرت با هر که از جاده ایمان منحرف و گمراه و نسبت به احکام الهى کناره‏ گیر است و از عمل به آن امتناع دارد.

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده:

«قَطِیعَةُ الجَاهِلِ تَعْدِلُ صِلَةَ العَاقِلِ».

بریدن از نادان معادل ارتباط با خردمندان است.