اگر انسان به کتاب خدا به عنوان نسخه درمان‏ کننده نظر کند و آن را در همه شؤون حیات خویش به کار گیرد، یقیناً فضاى حیات و عرصه زندگى‏ اش از همه خوبى ‏ها پر مى‏ شود و از همه شرور و آفات پاک مى ‏ماند.

حضرت امیرالمؤمنین على علیه السلام مى ‏فرماید:

«إنَّ اللَّهَ تَعَالى‏ أَنْزَلَ کِتَاباً هَادِیاً بَیَّنَ فِیهِ الخَیْرَ والشَّرَّ فَخُذُوا نَهْجَ الْخَیْرِ تَهْتَدُوا وَاصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا».

بى ‏تردید خداى بزرگ کتاب با عظمتى را نازل کرد که خیر و شر را در آن تبیین فرمود، پس راه خیر را با قدرت بدن و جان و قلب انتخاب کنید تا به رشد و کمال برسید و از جانب شر با همه وجود روى برگردانید تا به اعتدال و میانه‏ روى برسید.

صحیح برخورد کردن با قرآن، انسان را در همه زمینه‏ هاى زندگى به کمال لازم مى‏رساند و او را از خیر دنیا و آخرت بهره ‏مند مى ‏سازد و سلامت مادّى و معنوى او را تأمین مى‏ نماید و به رضایت خدا و بهشت و رضوان مى‏ رساند و آدمى را چون خود قرآن به ارزش‏هاى ملکوتى‏ آراسته مى ‏کند و از وجود وى منبعى پر برکت و شجره‏ اى پر ثمر به وجود مى‏ آورد.