در سوره یوسف چنین مى گوید:
به راستى در سرگذشت آنان عبرتى براى خردمندان است.
ترغیب و تحریض به تفکر و اندیشیدن در پیدایش جهان، در پیدایش بشر، در پیدایش زمین و آسمان؛ نمونه اى است دیگر از راهنمایى قرآن.
قرآن در سوره غاشیه مى گوید:
آیا با تأمل به شتر نمىنگرند که چگونه آفریده شده؟* و به آسمان که چگونه بر افراشته شده؟* و به کوهها که چگونه در جاى خود نصب شده؟* و به زمین که چگونه گسترده شده؟
قرآن بشر را به سوى تحقیق و کاوش دعوت مىکند تا در اسرار و رموز آفرینش و جهان هستى بیندیشد و از حقایق کائنات آگاه گردد.
مذاهب باطل پیروان خود را از بحث و انتقاد ممنوع مىکنند ولى قرآن پیروان خود را به بحث و کاوش دعوت مىکند.
مسیحیت امروز عقل را از کار مىاندازد و بشر را از منطق صحیح دور مىکند.
اگر به یک نفر مسیحى بگویید: چگونه سه تا با یکى مساوى مىگردد؟ مىگوید این فوق عقل است و خداى پدر و خداى پسر و خداى روح القدس در عین آن که سهاند یکى هستند و بدین وسیله پایه منطق و علوم ریاضى را باطل مىسازد.