استعدادهاى خدا دادى، فطرت، عقل، وجدان، روح الهى، میل به کمال، عشق به عظمت و... مایه هاى ارزش انسانند؛ ولى باید توجه داشت، که هیچ انسانى به تنهایى قدرت به کار گرفتن این مایهها و شکوفا کردن این استعدادها را ندارد، و این بر حسب مقتضاى آفرینش انسان است.
اگر بخواهد به تنهایى از این مایه ها استفاده کند، یا ناقص استفاده خواهد کرد، یا همانها را در فاسدترین راه و رذیلانه ترین برنامه ها به کار خواهد گرفت!!
براى صحیح به کار گرفته شدن استعدادها و اصولى خرج کردن مایه هاى کمال و فضیلت، خداوند مهربان انبیاى بزرگوارش را همراه با کتب پر ارج آسمانى، به کمک انسان فرستاد و از آدمیان خواست، تا براى رسیدن به مقصود و دریافت سعادت و به دست آوردن خیر دنیا و آخرت و اقامه عدل و قسط و به چنگ آوردن هماى خوشبختى و شکوفا شدن تمام مایه هاى فضیلت، از آن مردان الهى پیروى کرده و دستوراتشان را هم چون چراغ فرا راه حیات خود قرار دهند.