از سابقین در اسلام و در عظمت قدر و جلالت شأن فروزندهتر از ستارگان فروزان است.
امام صادق علیه السلام در حق او فرمود:
خدا رحمت کند بلال را که به ما اهل بیت عشق مىورزید و او بنده صالح بود.
چون اذان از جانب حق نازل شد، پیامبر بزرگ صلى الله علیه و آله اعلامش را به آن جناب واگذار کرد و در طرد آنان که نمىخواستند صداى او را بشنوند آیه شریفه [إِنَّ أَکْرَمَکُمْ] در حق او نازل شد!
آن جناب پس از وفات رسول خدا صلى الله علیه و آله حاضر به اذان گفتن نشد؛ زیرا اذان گفتن خود را کمک به ستم ستمگران دوران مىدانست! تنها یک بار به درخواست دختر گرامى پیامبر اسلام اذان گفت و سپس به شام هجرت کرده و در آنجا درگذشت.
من قبر آن جناب را در باب صغیر واقع در بیرون شهر شام زیارت کردهام و از آن قبر با حقیقت تبرک جستم