اینان همان افرادى هستند که با داشتن علم و دانش و آگاهى و اطلاع از بسیارى از امور، و با نفس آلوده به رذایلشان کتاب کیش شخصیت مى‏نویسند و در آن کتاب با تکیه بر آیات قرآن علل سقوط فرعون و طاغوت‏ها را به رشته تحریر مى‏کشند؛ ولى از خویشتن خود به کلى غافل و بى‏خبرند. بدبخت‏ها نمى‏دانند همان عواملى که باعث هلاکت فرعون و هامان شد در خودشان در حد بالاترى وجود دارد. اینان خود را اندیشه قرن، و عالم به چند علم مى‏دانند؛ ولى از علم لازم که علم خودشناسى است کمترین بهره را ندارند، به همین خاطر است که حاضرند مردمى را اسیر خود کرده و از اسارت ملت به ارضاى هواهاى نفسانى برخیزند.

این گونه افراد، از ضربه زدن به یک ملت، ریختن خون هزاران بى‏گناه، به اسارت کشیدن و سلب آزادى انسان‏ها، به خاطر آلوده بودنشان به رذایل اخلاقى‏ امتناع ندارند. اینان جاهل قرنند؛ ولى به خاطر خودفراموشى خود را عالم و اندیشمند قرن مى‏دانند.

 روایتى در این باره‏

در اخبار آمده است که خداوند به موسى علیه السلام فرمود: به فلان کس بگو تو را به عذاب سختى مبتلا کرده‏ام، موسى عرضه داشت: من با توجه به مال و منال و خانه و ثروت و سلامت بدنى که دارد، او را دچار بلا نمى‏بینم، پروردگارا! چگونه آن مرد اکنون دچار بلاست؟

خطاب مى‏رسد: او را دچار خودفراموشى کرده‏ام، بلایى که بلاى خدافراموشى به دنبالش آمده و در حقیقت دچار استدراج شده است؛ یعنى به سرعت بسوى سراشیبى سقوط در حرکت است و غرق در عوامل عذاب روز قیامت شده است؛ ولى بیچاره از این همه بدبختى بى‏خبر است و همانند کسى که هیچ‏گونه گرفتارى ندارد زندگى مى‏کند.

در هر صورت خودشناسى از اهم امور و از مهمترین عامل سعادت و بالاترین تکلیف براى انسان است.