قرآن مجید در بسیارى از آیاتش، زمین را آیتى از آیات حق و دلیل توحید و نشانه قدرت و علامت عنایت و محبت و لطف حضرت حق مىداند.
[الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِراشاً].
آن پروردگارى که زمین را براى شما بسترى گسترده.
[وَ هُوَ الَّذِی مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِیها رَواسِیَ وَ أَنْهاراً].
و اوست که زمین را گسترانید، و در آن کوههایى استوار و نهرهایى پدید آورد.
[وَ اللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها].
و خدا از آسمان آبى نازل کرد، و زمین را به وسیله آن پس از مردگىاش زنده ساخت.
[الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَکَ لَکُمْ فِیها سُبُلًا].
همان کسى که زمین را براى شما بسترى گسترده قرار داد، و براى شما در آن [به خاطر آسان شدن رفت و آمدتان] راههایى پدید آورد.
[إِنَّ اللَّهَ یُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا].
یقیناً خدا آسمانها و زمین را از این که از جاى خود منحرف شوند [و فرو ریزند] نگه مىدارد.
[اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ قَراراً]
خداست که زمین را براى شما جایگاه امن و آسایش آفرید.
[وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِساطاً].
و خدا زمین را براى شما فرشى گسترده قرار داد.
[أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً].
آیا زمین را فراهم آورنده [انسانها] قرار ندادیم؟
زمین با هزاران عوامل آسایش و رفاه، یکى از نشانههاى بارز حکمت و قدرت خداوندى است، به همین جهت، قرآن مجید انسان را به اندیشه در عجایب و اسرار آن دعوت مىکند.
سطح زمین داراى وسعت زیادى است، تا انسانها بر حسب امکانات علمى و قدرتهاى صنعتى خود از این عرصه پهناور، از این گنج خدا داده استفاده کنند و وسایل رفاه و تمدن خود را مهیا کنند.
مجموع مساحت زمین به 509 میلیون کیلومتر مربع بالغ مىشود که 361 میلیون آن را دریاها فرا گرفته و 148 میلیون قسمت دیگر را خشکىها تشکیل مىدهند.
وسعت زمین به اندازهاى است که به هر فردى از جمعیت که به چهار هزار میلیون بالغ مىگردند 170 هزار متر مربع مىرسد و اگر فقط خشکىها را در نظر بگیریم سهم هر نفرى 49 هزار متر مربع است.
راستى، اگر زمین این وسعت را نداشت، مردم مانند کسانى بودند که در قلعهاى محصور باشند، لذا قرآن کریم در ضمن بیان نعمتهاى الهى از وسعت زمین در سوره عنکبوت آیه 58 سخن گفته است.
وزن کره زمین به 000، 000، 000، 000، 000، 000، 955، 5 بالغ مىگردد، تنها وزن هوایى که زمین را احاطه کرده است 000، 000، 000، 000، 000، 263، 6.
حجم زمین 000، 000، 320، 083، 1.
فراهم شدن وسایل حیات، معلول فصول چهارگانه است، در فصل بهار، حرارت ملایم و جانبخش خورشید، باران پر برکت و نسیم فرحانگیز، زمین را زنده مىکند، چشمهها مىجوشد، جوىها جارى مىگردد، درختها شکوفه مىکند، دانهها مىروید، دامن دشت و صحرا سرسبز و خرم مىشود.
در فصل تابستان، اشعه گرم آفتاب، معادنى در اعماق زمین و دل کوهها و آغوش سنگها تربیت مىکند، رشد و تکامل گیاهان تأمین مىگردد و میوهها و محصولات مىرسند.
در فصل پاییز، انواع نعمتها و مواهب حیات در دسترس قرار مىگیرد و ذخیره غذایى جانداران مهیا مىشود.
در فصل زمستان، سکوت و خواب عمیقى زمین را فرا مىگیرد و به یک استراحت نسبتاً طولانى مىپردازد، ضمناً به جهت مساعدت و سردى هوا، باران و برف فراوان از آسمان فرو مىریزد، در نتیجه زمین کهنسال براى زندگى جدیدى آماده مىشود.
علت پیدایش این فصول، حرکت انتقالى زمین است که در 365 روز و 5 ساعت و 48 دقیقه و 40 ثانیه، در یک مدار بزرگى که طول آن 930 میلیون کیلومتر است، یک مرتبه به دور خورشید مىگردد و در نتیجه آن، سال پدید مىآید.
سرعت حرکت انتقالى زمین در هر ثانیه 29 کیلومتر و نیم و در هر دقیقه 1770 کیلومتر است.
زمین منبع تمام نعمتهاى مورد نیاز انسان است، چیزى در زندگى بشر لازم نیست، مگر این که وجود مقدس حضرت حق در روى زمین، یا در دریاها یا در دل زمین قرار نداده باشد.
به قول صاحب کتاب علم و زندگى:
«اگر لحظهاى درباره آنچه از فلز ساخته مىشود بیندیشیم فوراً، هواپیما، کشتى، قطار، پلهاى فلزى، انواع و اقسام ماشینها، بخارى، میخ، پیچ و مهره و پول و هزاران چیز دیگر در نظر مجسم مىشود، آیا مىتوانید تصور کنید که بدون این وسایل، زندگى ما با حالا چه فرقى داشت؟!»