بىتردید انسان از خط بندگى نمىتواند گریز داشته باشد، و در هیچ لحظه اى از لحظات زندگى، از مسئله بندگى و عبودیت آزاد نیست. چیزى که هست این است که بندگى انسان ممکن است به دو صورت شکل بگیرد: یکى بندگى صحیح و دیگر بندگى و عبادت غلط.
در صورتى که عبودیت انسان صحیح صورت بگیرد، یعنى انسان به حقیقت، تابع برنامههاى سعادت بخش پروردگار مهربان عالم باشد، تمام استعدادها، هنرها و مایه هاى اصالت و معرفت انسان شکوفا خواهد شد، و از این موجود محدود خاکى، وجودى الهى و ملکوتى و بندهاى متصل به خداى متعال که صفاتش نامحدود است ساخته خواهد گشت.
.jpg)
