از جمله مسائلى که قرآن مجید، انسان را به اندیشه در آن دعوت مى‏کند اندیشه در خود قرآن عظیم است، شما با مطالعه یک تفسیر زنده و جامع، یا با اتصال به اهل قرآن به قرآن راه پیدا کرده و از این طریق به باز کردن درهاى رحمت حق به سوى خود موفق خواهید شد.

قرآن مجید، از تمام مردم دعوت مى‏کند در عاقبت نیکان و ناپاکان امم گذشته با چشم دل بنگرند و در داستان آنان اندیشه کنند، به صورتى که واقعیت‏هاى حیات پاکان را در خود تحقق داده و از پلیدى پلیدان بپرهیزند، در این زمینه صحیح‏ترین و سودمندترین داستان‏ها، داستان‏هایى است که قرآن مجید نقل مى‏کند و انسان خردمند و متفکر مى‏تواند با مطالعه دقیق آن داستان‏ها، در دریایى از معارف قرار گرفته و از این رهگذر به بهره‏هاى عالى دنیایى و آخرتى برسد.

من در این زمینه شما را به تفاسیر قرآن و کتبى که در توضیح حیات انبیا و امم به عنوان قصص یا داستان‏هاى قرآن نوشته شده، راهنمایى مى‏کنم و از شرح مفصل این حقیقت چشم مى‏پوشم.

در اینجا به ترجمه جملات اول حدیث باب تفکر اشاره کرده و دنباله حدیث را ادامه مى‏دهم:

امام صادق علیه السلام مى‏فرماید:

به آنچه از دنیا و آنچه از نعمت و مصیبت و حادثه و تلخى‏ها و خوشى‏ها گذشته، به نظر عبرت بنگر، ببین آیا از براى کسى از آنچه مربوط به دنیا بوده، چیزى باقى مانده؟

و آیا کسى را از بزرگ و کوچک، غنى و فقیر، دوست و دشمن، شاه و گدا مى‏یابى که شربت مرگ را نچشیده باشد؟

اى عزیز! آینده را نیز همانند گذشته بدان، آنچه بر گذشته بر همگان رفت، بر آینده و آیندگان هم خواهد رفت، چنانچه آب به آب شبیه است، در این گذرگاه فقط، خوشا به حال کسى که به هر چیز و به هر کس به دیده عبرت بنگرد و از این رهگذر به تصفیه وجود خویش از رذایل و آراستن درون و برون خویش به حسنات، اقدام نماید.