امامان شیعه که منابع علوم مُلکى و ملکوتى، سرّى و ظاهرى، نهان و آشکار، مادّى و معنوى و دنیایى و آخرتى هستند و قرآن مجید و روایات به صراحت، آنان را راسخون در علم معرفى کرده و دانش و بصیرت آنان را مافوق دانش و بصیرت تمام جهانیان تا روز قیامت مىداند در دعاهاى حکیمانه خود که از آنها به زبان عرفان تعبیر به قرآن صاعد شده، به ما تعلیم مىدهند که حضرت حق جلّ شأنه به قدرت و به رحمت و به رأفت خود مشکلات و سختىها و دشوارىها را آسان مىنماید به شرطى که انسان در بروز مشکلات حوصله و صبر به خرج دهد و روى دعا و نیاز و انکسار و ذلّت و خشوع و خضوع از حضرت او برنگرداند و به آن نحوى که دستور داده شده از مشکلات و حوادث و پیشامدها بهره صحیح گرفته شود.