[کَمَثَلِ الشَّیْطانِ إِذْ قالَ لِلْإِنْسانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قالَ إِنِّی بَرِی‏ءٌ مِنْکَ إِنِّی أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِینَ‏].

 [داستان منافقان که کافران از اهل کتاب را با وعده‏هاى دروغ فریفتند] چون داستان شیطان است که به انسان گفت: کافر شو. هنگامى که کافر شد، گفت: من از تو بیزارم، من از خدا که پروردگار جهانیان است، مى‏ترسم.

اکثر مفسرین قرآن عقیده دارند، این آیه نمایشگر سوء عاقبت مردى از بنى‏اسرائیل به نام برصیصا است.

داستان او بدین قرار است:

مدتى طولانى خداى بزرگ را بندگى کرد، این بندگى و عبادت کارش را به جایى رساند که صاحب نفس شد و نسبت به پاره‏اى از امور، داراى بصیرت گشت.

آنان که دچار مرض اعصاب و حالات غیر عادى روانى مى‏گشتند معالجه مى‏کرد و از این راه شهرتى به‏سزا یافت.

زنى صاحب جمال و داراى اصل و نسب و اصالت خانواده به چنان مرضى دچار شد، وقتى از علاجش به وسیله طب نا امید شدند، به توسط برادران نیرومندش به محضر عابد آورده شد، شیطان که در این موقعیّت‏ها، براى جدا کردن انسان از خدا تمام نیرویش را به کار مى‏برد، به وسوسه آن مرد پرداخت!! و بالاخره او را وادار به عمل قبیح آن هم با یک زن مریض کرد!!

خبر این برنامه به شهر رسید، او را به محاکمه کشیدند و طبق قانون آن روز محکوم به مرگ شد، به هنگامى که بر بالاى دار قرار گرفت، شیطان در نظرش مجسم شد و به او گفت: این خط سیرى بود که من برایت فراهم آوردم، هم اکنون اگر مى‏خواهى نجات یابى بر من سجده کن! گفت: در حالى که بر دارم چگونه سجده‏ات کنم؟ پاسخ داد: با حالت اشاره، چون به اشاره چشم و ابرو شروع به سجده کرد، طناب‏دار را کشیدند و با وجود سال‏ها عبادت این گونه به سوء عاقبت و عذاب الیم دچار شد