به نام حضرت دوست
امام حسن (ع) میفرمایند:
«مَکارِمُ الاَْخْلاقِ عَشَرَةٌ:
صِدْقُ اللِّسانِ
وَ صِدْقُ الْبَأْسِ
وَ إِعْطاءُ السّائِلِ
وَ حُسْنُ الخُلْقِ
وَ الْمُکافاتُ بِالصَّنائِعِ
وَ صِلَةُ الرَّحِمِ
وَ التَّذَمُّمُ عَلَى الْجارِ،
وَ مَعْرِفَةُ الْحَقِّ لِلصّاحِبِ
وَ قِرْىُ الضَّیْفِ
وَ رَأْسُهُنَّ الْحَیاءُ.
مکارم و فضائل اخلاق ده چیز است:
1 ـ راستگویى،
2 ـ راستگویى در وقت سختى و گرفتارى،
3 ـ بخشش به سائل،
4 ـ خوش خُلقى،
5 ـ پاداش در مقابل کارها و ابتکارات،
6 ـ پیوند با خویشان،
7 ـ حمایت از همسایه،
8 ـ حق شناسى درباره دوست و رفیق،
9 ـ میهمان نوازى،
10 ـ و در رأس همه اینها شرم و حیاست.
.jpg)
