فصل اوّل: در بیان فضیلت و اعمال ماه مبارک رجب‏

بدان‏که این ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت، کامل و تمامند و روایات بسیارى در فضیلت آنها وارد شده است بلکه از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده است که رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در احترام و فضیلت به آن نمى‏رسد و در این ماه جنگ با کافران حرام است!! و رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امّت من است، کسى‏که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، مستحقّ خشنودى بزرگ خدا مى‏شود و خشم حق از او دور مى‏گردد و درى از درهاى دوزخ به رویش بسته مى‏شود.

و از حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام روایت شده است: هرکه یک روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب مى‏شود. و نیز فرمود: رجب نام نهرى در بهشت که از شیر سپیدتر و از عسل شیرین‏تر است، هرکه یک روز از رجب را روزه بدارد به یقین از آن نهر بیاشامد. و از امام صادق علیه السّلام نقل شده است که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: ماه رجب ماه استغفار امّت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزگار و مهربان است و رجب را «اصبّ» [یعنى فروریزنده‏تر] مى‏گویند، زیرا رحمت خدا در این ماه بر امّت من بسیار ریخته مى‏شود، پس بسیار بگویید، استغفر اللّه و اساله التّوبة

ابن بابویه به سند معتبر از سالم روایت نموده که گفت: در اواخر ماه رجب که چند روزى از آن مانده بود به خدمت امام صادق علیه السّلام رفتم. چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد، فرمود: آیا در این ماه روزه گرفته‏اى؟ گفتم: نه به خدا اى پسر رسول خدا. فرمود: آنقدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را جز خدا کسى نمى‏داند، به یقین این ماهى است که خدا آن را بر ماههاى دیگر فضیلت داده و احترام آن را عظیم نموده و گرامى داشتن روزه‏داران این ماه را بر خود واجب کرده!! گفتم: یابن رسول اللّه، اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بخشى از ثواب روزه‏داران آن نایل مى‏شودم؟ فرمود: اى سالم هرکه یک روز از آخر این ماه را روزه‏ بدارد، خدا او را از سختى سکرات مرگ و از هراس پس از مرگ و از عذاب قبر ایمن مى‏کند، و هرکه دو روز آخر این ماه را روزه بدارد، به آسانى از صراط مى‏گذرد، و هرکه سه روز آخر این ماه را روزه بدارد از وحشت بزرگ روز قیامت، و از سختیها و هولهاى آن روز ایمن مى‏شود، و برات آزادى از آتش دوزخ را به او عطا مى‏کنند.

در هر صورت براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده و در روایت آمده:

اگر کسى قدرت بر روزه ماه رجب را ندارد،

هر روز این تسبیحات را صد بار بخواند،

تا ثواب روزه ماه رجب را دریابد:

منزّه است خداى بزرگ، منزّه است آن‏که تسبیح جز براى او سزاوار نیست، منزّه است خداى عزیزتر و گرامى‏تر، منزّه است آن‏که جامه عزّت در پوشید که تنها او براى آن‏جامه شایسته است.

اعمال ماه رجب و آن بر دو بخش است:

بخش اوّل: اعمال مشترک آن است‏

که به متعلق به همه ماه است و اختصاص به روز معیّنى ندارد، و آن چند عمل است:

اوّل: در تمام روزهاى ماه رجب این دعا را بخواند که روایت شده: حضرت زین العابدین علیه السّلام در آغاز رجب در حجر اسماعیل خواند:

اى که مالک حاجات خواهندگانى، و از باطن لب فروبستگان خبر دارى، از سوى تو براى هر خواهشى، گوشى شنوا، و پاسخى آماده است، خدایا به حق وعده‏هاى صادقانه‏است و نعمتهاى فراوانت، رحمت گسترده‏ات، از تو مى‏خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و حاجات دنیا و آخرتم را برآورى، چه همانا تو بر هر کارى توانایى.

دوّم: این دعا را بخواند، دعایى که امام صادق علیه السّلام در هر روز ماه رجب مى‏خواندند:

آنان‏که بر غیر تو بار یافتند ناامید گشتند، و آنان‏که به کارى جز تو پرداختند زیانکار شدند، و آنان‏که به درگاه غیر تو وارد شدند به تباهى رسیدند، و سودجویان دچار قحطى شدند، مگر آنان‏که از فضل تو سود جستند، در رحمتت به روى مشتاقان باز است، خیرت به خواهندگان عطا شده، احسانت براى نیازمندان گوارا است، و عطایت براى آرزومندان آماده است و روزى‏است حتى براى روگردانان از فرمانت گسترده است، و بردبارى‏است کسانى را که به دشمنى‏ات برخاسته‏اند نیز شامل است، شیوه‏ات به بدرکاران احسان، و روشت زندگى بخشیدن به متجاوزان است، خدایا مرا به راه ره‏یافتگان بدار، و تلاش تلاش‏گران را روزى‏ام فرما، و مرا از بى‏خبران دورشده قرار مده، و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن.

سوّم: شیخ در کتاب «مصباح» از معلّى بن خنیس از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: در ماه رجب این دعا را بخوان:

خدایا شکیبایى شاکرانت، و کردار ترسیدگانت، و باور عبادت‏کنندگانت را از تو مى‏خواهم، خدایا تو برتر و بزرگى، و من بنده بینوا و تهیدستم، تو بى‏نیاز و ستوده‏اى، و من بنده خوارم، خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست، و عطاى این خواسته‏ها را بر من منت بگذار به توانگرى‏ات بر تهیدستى‏ام، و به بردبارى‏ات بر نادانى‏ام، به توانت بر ناتوانى‏ام اى عزیز، خدایا بر محمّد و خاندانش آن‏جانشیان پسندیده درود فرست، و مرا از کارهاى دنیا و آخرت نسبت به چیزى‏که بى‏تابم کرده کفایت کن اى مهربان‏ترین مهربانان.

مؤلف گوید: سیّد ابن طاووس هم این دعا را در کتاب «اقبال» نقل کرده، و از نقل او پیداست که این دعا از جامع‏ترین دعاهاست، و در تمام اوقات مى‏توان آن را خواند.

چهارم: شیخ طوسى فرموده: در هر روز ماه رجب مستحب است این دعا را بخوانند:

خدایا اى صاحب نعمتهاى فراوان و عطاهاى قسمت شده، و رحمت گسترده، و قدرت فراگیر، و نعمتهاى برجسته، و موهبتهاى بزرگ، و بخششهاى زیبا، و عنایات درخور، اى آن‏که به شباهت با چیزى وصف نشود، و به مثال و نمونه‏اى مثلش نزنند، و از سوى هیچ پنجه‏اى مغلوب نگردد، اى آن‏که آفرید و روزى داد، و الهام نمود و به سخن آورد، و نوآورى نمود و آغاز کرد، و برتر شد و بالا رفت، و اندازه داد و نیکو اندازه داد، و شلک داد و استوار نمود و حجّت آورد و رساند، و نعمت بخشید و فراوان گرداند و بخشید و افزون ساخت، و عطا فرمود و فزونى بخشید، اى که در عزّت بالا، پس از دیدگاه دیده‏ها درگذشت، و در لطف نزدیک شد پس از دغدغه افکار بیرون رفت، اى آن‏که در فرمانروایى یگانه است پس براى او در عرصه سلطنتش همتایى نیست، و به نعمتها و بزرگمنشى تنهاست، پس براى او در عظمت جایگاهش ضدّى نیست، اى آن‏که در شکوه هیبتش دقایق و لطایف اندیشه‏ها سرگردان شده، و در برابر درک عظمتش دیدگان تیزبین خلایق وامانده است، اى آن‏که رخساره در برابر جلالتش به خوارى افتاده، و گردنها در برابر بزرگى‏اش فروتن گشته، و دلها از ترسش هراسان شده است، از تو مى‏خواهم به حق این ستایش که جز براى تو شایسته نیست، و به آن وعده‏اى که‏ براى خوانندگانت از مؤمنین، خود را به آن پاى‏بند کرده‏اى و به آنچه اجابت آن را براى دعاکنندگان بر خودت ضمانت نموده‏اى، اى شنواترین شنوایان، اى بیناترین بینایان، اى چابک‏ترین حسابرسان، اى صاحب نیروى استوار، بر محمّد خاتم پیامبران و بر اهل بیتش درود فرست، و در این ماه بهترین چیزى را که قسمت کرده اى نصیب من کن، و بهترین چیزى که در قضاى خود حتم نموده‏اى بر من حتم کن، و آن را براى من به خوشبختى ختم کن، در زمره آنان‏که کارشان را به خوشبختى ختم نمودى، و تا زنده‏ام زندگى همراه با عنایاتى فراوان روزى‏ام کن، و بمیران خوشحال و آمرزیده، و از پرسش و پاسخ برزخ رهایى‏ام بخش، و نکیر و منکر دو فرشته مأمور بر سؤال مردگان را از من دور کن و مبشر و بشیر را که مژده‏دهندگان سعادتند به من بنمایان، و برایم به جانب خشنودى و بهشت راه هموارى قرار ده و زندگى خوش و فرمانروایى بزرگى برایم مقرّر فرما، و بر محمّد و خاندانش درود بسیار فرست.

مؤلف گوید: این دعا دعایى است که در مسجد صعصعه هم خوانده مى‏شود.

پنجم: شیخ روایت کرده که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید رضى اللّه عنه این توقیع شریف [یعنى دست‏نویس شریف‏] بیرون آمد که هر روز از روزهاى رجب بخوان:

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است‏

خدایا از تو درخواست مى‏کنم، به حق معانى تمام دعاهایى که متولیان امرت تو را به آن مى‏خوانند، آنان‏که امین راز تو هستند، و به امر تو شادند، و بیان‏کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان بزرگى‏ات مى‏باشند، از تو مى‏خواهم به حق آنچه از مشیتت درباره ایشان گفته شد، پس آنان را قرار دادى معادن کلماتت و پایه‏هاى توحیدت، و آیات و مقاماتت که‏ تعطیلى براى آنها در جایى نیست، تو را با آنها شناسد هرکه بشناسدت، بین تو و آنها تفاوتى نیست جز اینک ایشان بندگان و آفریده تواند که بازوبسته‏شدن کارشان به دست توست، آغازشان از تو و انجامشان به جانب توست، آنان بازوان و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان‏اند، آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتى تا آشکار شد که معبودى جز تو نیست، پس به حق همه اینها و به جایگاههاى عزّت ا زرحمتت و به مقامات و نشانه‏هاى از تو مى‏خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستى، و بر ایمان و پایداریم بیفزایى، این هان در عین ظهور، اى ظاهر در عین نهان، و مستورى، اى جداکننده بین روشنایى و تاریکى، اى وصف شده بدون اینکه ژرفاى وجودش درک شود و اى شناخته شده بدون تشبیه، مرزبند هر محدود، گواه هر گواهى پذیر، هستى‏بخش هرچه هست، و شماره کننده هر شماره و گم‏کننده هر گم‏شده، معبودى غیر تو نیست، اهل بزرگمنشى و جودى، اى که چگونگى نپذیرى و به جایى درنگنجى، اى پوشیده از هر دیده، اى جاودان، اى به خود پاینده و داناى هر دانسته، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و بر بندگان برگزیده‏ات، و انسانهاى در پرده‏ات، و فرشتگان مقربّت، و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت، و مبارک گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه مکرّم، و آنچه پس از این است از ماههاى محترم، در این ماه نعمتعایت را بر ما فراوان کن، و نصیبهاى ما را سرشار فرما، و سوگندهایمان را به انجام برسان، به حق اسم بزرگ‏تر و بزرگ‏تر، و عظیم‏تر و گرامى‏ترت که چون بر روز نهادى روشن شد و چون بر شب گذاردى تاریک گشت، و از گناهانمان بیامرز آنچه را تو مى‏دانى و آنچه را ما نمى‏دانیم، و ما را از گناهان حفظ کن به بهترین نگاهدارى، و ما را از حوادثى که مقدّر نموده‏اى کفایت فرما، و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار، و به غیر خودت وامگذار، و ما را از خیرت منع مکن، و به عمرهایمان به اندازه‏اى که مقدّر فرموده‏اى برکت ده، و رازهاى پنهان ما را سامان ده، و از جانب خود به ما امان بده، و ما را با حسن ایمان به کار گمار، و به ماه رمضان و روزها و سالهاى پس از آن برسانمان، اى داراى جلالت و بزرگوارى.

ششم: شیخ روایت نموده که: از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابو القاسم رحمه الله این دعا در ایّام رجب صادر شده:

خدایا! از تو درخواست مى‏کنم به حقّ دو مولود ماه رجب، محمّد بن على دوّم (امام جواد ع)، و فرزندش على بن محمّد برگزیده (امام هادى ع) و به وسیله آن دو امام به جانب تو تقرّب مى‏جویم به بهترین تقرّب، اى آن‏که نیکى تنها از سوى او خواسته شده، و تنها در آنچه نزد اوست رغبت شده است، از تو مى‏خواهم خواهش جرم‏پیشه معصیت‏کارى که گناهانش او را هلاک نموده، و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس عادتش بر گناه طولانى شد، و امورش با بلاهاى سخت به هم آمیخت، از تو مى‏خواهد: توبه و خوبى بازگشت، کنده شدن از گناه، رهایى جانش از آتش، گذشت از آنچه بر گردن اوست، زیرا مولاى من تو بزرگ‏ترین آرزو و امید او هستى. خدایا! از تو مى‏خواهم به حق مسائل شریفت، و وسایل والایت، که مرا در این ماه به رحمت گسترده است، و نعمت تقسیم شده‏ات فروگیرى، و نفسى به من عنایت کنى که به آنچه روزى‏اش نموده‏اى قناعت‏ ورزد تا گاهى که به گور درآید و به آخرت رسد، و به آنچه عاقبت اوست بازگردد.

هفتم: و نیز شیخ از جناب ابو القاسم بن روح رضى الله عنه که نایب خاص حضرت صاحب الامر (عج) است روایت کرده: که فرمود:

در ماه رجب در هر زیارتگاهى از زیارتگاههاى شریف که باشى به این زیارت صاحب مزار را زیارت کن. پس چون وارد حرم مى‏شوى بگو:

سپاس خدا را که ما را در ماه رجب در محضر اولیایش حاضر کرد، و آنچه را که از حق ایشان بر ما فرض بود واجب فرمود، و درود خدا بر محمّد برگزیده خدا، و جانشینان پرنجاتبخش، خدایا! چنان‏که ما را به محضر ایشان حاضر نمودى، به وعده آنها در حق ما وفا کن، و ما را به جایگاه ورود آنان و فیض وجودشان وارد فرما، بى‏آنکه از ورود به خانه همیشگى و بهشت جاوید رانده شویم، و سلام بر شما، من به قصد شما آمده‏ام و در خواهش و حاجتم به شما تکیه کردم، حاجتم آزادى‏ام از دوزخ و جاى گرفتن در کنار شما در خانه ابدى است، هرماه با پیروان نیکوکارتان، و سلام بر شما به خاطر شکیبایى‏تان، چه نیکوست این خانه آخرت، من خواهنده و آرزومند شمایم در آنچه اختیار و تغییرش به دست شماست.

تنها «به وسیله شما» شکستگى جبران شود و بیمار درمان پذیرد، و آنچه را رحم‏ها بیفزاید و کم کنند انجام پذیرد، من به راز شما ایمان دارم و به گفتارتان تسلیمم، و خدا را به شما سوگند مى‏دهم در اینکه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن آنها و به امضا رسیدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختى‏هاى آنها و به همراه کارهایم نزد شما و اصلاح آنها، و سلام بر شما سلام وداع‏کننده‏اى حوایجش را به شما سپرده، از خدا مى‏خواهد دوباره به سوى شما بازگردد، و راهش با جانب شما قطع نشود، و اینکه خدا مرا برگرداند از محضر شما به بهترین وجه و با دستى پر، به جایى سرسبز، و زیستگاهى خوش و گسترده و راحت و آسوده، تا رسدن مرگ و بهترین سرانجام، و جایگاهى در ناز و نعمت ازلى، و زنگى آینده ابدى، و خوردنیهاى مداوم، و نوشیدن شراب طهور، و آب گوارا، نوشیدن چند بار و یکبار، که از نوشیدنش خستگى و ملالى دست ندهد و رحمت خدا و برکات و تحیّاتش بر شما، تا بازگشتم به محضر شما، و رستگارى در حکومتتان، و محشور شدن در زمره شما، و رحمت خدا و برکت و درودها و تحیّاتش بر شما، و او ما را بس است و نیکو وکیلى است.

هشتم: سیّد ابن طاووس از محمّد بن ذکران که معروف به سجّاد است چه آنقدر سجده کرد و در حال سجده گریست که نابینا شد روایت کرده که گفت: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم فدایت شود این ماه ماه رجب است مرا در این ماه دعایى تعلیم کن که حق تعالى مرا به آن سود بخشد، حضرت فرمود: بنویس «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» و در هر روز از رجب در صبح و شام پس از نمازهاى روزوشب بگو: اى آن‏که هر خیرى را از او امید دارم، و از خشمش در هر شرّى ایمنى جویم، اى آن‏که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا مى‏کند، اى آن‏که به هرکه از او بخواهد مى‏بخشد، اى آن‏که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز مى‏بخشد، عطایش از روى مهربانى و رحمت است، با درخواستم از تو همه خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن، و با درخواستم از تو همه شره دنیا و شره آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردى کاستى ندارد، و از احسانت بر من بیفزاى اى کریم. راوى گفت: حضرت محاسن (موهاى صورت) شریف خود را در پنجه چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگى و زارى همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند، و پس از این گفت: اى داراى بزرگى و بزرگوارى، اى داراى بخشش و جود، اى داراى عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن.

 نهم: از پیامبر روایت شده: هرکه در ما رجب صد مرتبه بگوید:

آمرزش مى‏خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست، اوست یگانه، برایش شریکى نمى‏باشد، و به سوى او باز مى گردم. و آن را با صدقه به انجام رساند، حق تعالى پایان کارش را ختم به رحمت و آمرزش کند، و هرکه چهارصد مرتبه بگوید: ثواب شهادت صد شهید را براى او بنویسد.

دهم: و نیز از آن حضرت روایت شده: هرکه در ماه رجب هزار مرتبه بگوید: معبودى جز خدا نیست، خداى عزّتمند پرشکوه صد هزار کار نیک براى او ثبت کند، و برایش صد شهر در بهشت بنا کند.

یازدهم: روایت شده، هرکه در ماه رجب به هنگام صبح، هفتاد مرتبه، و در زمان پسین (شامگاه) هم هفتاد مرتبه بگوید: از خدا آمرزش مى‏طلبم و به او باز مى‏گردم و چون به پایان رساند، دستها را بلند کند و بگوید:

خدایا مرا بیامرز و توبه‏ام را بپذیر پس اگر در ماه رجب از دنیا برود، خدا از او خشنود باشد و به برکت ماه رجب، آتش دوزخ با او تماس نگیرد.

دوازدهم: در همه این ماه هزار مرتبه بگوید: از خداى داراى بزرگى و بزرگوارى، از همه گناهان و گنهکاریها، آمرزش مى‏جویم. تا خداى مهربان او را بیامرزد.

سیزدهم: سیّد ابن طاووس در کتاب «اقبال» از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله براى خواندن سوره‏ «قل هو اللّه احد» در ماه رجب ده هزار مرتبه، یا هزار مرتبه، یا صد مرتبه فضیلت بسیار نقل کرده، و نیز روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره توحید را بخواند، در قیامت برایش نورى پدید مى‏آید که او را به بهشت راهنمایى کند.

چهاردهم: سیّد روایت کرده: هرکه در ماه رجب یک روز روبه بدارد، و چهار رکعت نماز بگذارد و به این ترتیب که در رکعت‏ اوّل صد مرتبه «آیة الکرسى» بخواند و در رکعت دوّ دویست مرتبه سوره توحید، نمى‏میرد تا مقامش را خود در بهشت ببیند، یا دیگرى براى او ببیند.

پانزدهم: و نیز سیّد از پیامبر روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب بین نماز ظهر و عصر چهار رکعت نماز بخواند به این صورت که در هر رکعت یکبار سوره «حمد» و هفت بار «آیة الکرسى» و پنج مرتبه «سوره توحید» سپس ده بار بگوید:

آمرزش مى‏خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست و از او درخواست توبه دارم.

حق تعالى براى او از روزى که این نماز را خوانده تا روزى که از دنیا برود براى هر روز هزار کار نیک بنویسد، و در عوض هر آیه‏اى که خوانده است شهرى در بهشت از یاقوت سرخ، و به جاى هر حرف قصرى در بهشت از گوهر سپید عطا کند، و براى او زنان زیباروى بهشتى را به همسرى او درآورد و از او خشنود گردد بى‏آنکه برایش خشمى به دنبال داشته باشد، و در زمره عبادت‏کنندگان به شمار آید، و سرانجام او را به سعادت و آمرزش پایان دهد ... تا آخر حدیث.

شانزدهم: سه روز این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد، زیرا روایت شده: هرکه در یکى از ماههاى حرام این سه روز را روزه بدارد، حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت را مى‏نویسد.

هفدهم: در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز بخواند در هر شب دو رکعت به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه‏ «قل یا ایّها الکافرون» و یک مرتبه سوره توحید بخواند، و چون سلام دهد دستها را بلند کرده و بگوید: معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى‏شریک است، فرمانروایى و سپاس مخصوص اوست زنده مى‏کند و مى‏میراند و او زنده‏اى است که هرگز نمى‏میرد، خیز تنها به دست اوست، و او بر هر کارى توانا است، و بازگشت همه به سوى اوست، و جنبش و نیرویى نیست جز به عنایت او، خداى برتر و بزرگ، خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست.

سپس دستها را به صورت خویش بمالد، از پیامبر روایت شده، هرکه این عمل را بجا آورد، خدا دعایش اجابت کند، و پاداش شصت حج و شصت عمره را به او عطا فرماید.

هجدهم: از پیامبر صلى اللّه علیه و آله روایت شده: هرکه در یک شب از ماه رجب، در دو رکعت نماز صد مرتبه سوره توحید بخواند مانند کسى است که ر راه خدا صد سال روزه گرفته و حق تعالى براى این عمل صد قصر در بهشت به او مرحمت فرماید، هر قصرى در جوار پیامبرى از پیامبران علیهم السّلام.

نوزدهم: و نیز از آن حضرت روایت شده: هرکه در یک شب از شبهاى رجب ده رکعت نماز بجاى آورد به این ترتیب که در هر رکعت سوره «حمد» و یک بار «قل یا ایّها الکافرون» و سه بار سوره توحید را بخواند حق تعالى هر گناهى که پیش از آن مرتکب شده بیامرزد. تا آخر حدیث.

بیستم: علّامه مجلسى در کتاب «زاد المعاد» فرموده: از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده: حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله فرمود: هرکه در هر شب و هر روز ماههاى رجب، شعبان و رمضان، هر یک از «حمد» و «ایة الکرسى» و «قل یا ایّها الکافرون» و «قل هو اللّه احد» و «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» را سه مرتبه قرائت کند و سه مرتبه بگوید: منزّه است خدا و سپاس خداى را و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ‏تر از هرچیز است و جنبش و نیرویى جز به خدا نیست، خداى برتز و بزرگ و سه مرتبه بگوید: خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش و سه مرتبه: با رخدایا مردان و زنان مؤمن را ببخش و بیامرز و چهارصد مرتبه: از خدا آمرزش مى‏جویم و به سوى او مى‏پویم خداى تعالى گناهانش را بیامرزد، هرچند به عدد قطره‏هاى باران و برگ درختان و کف روى آب دریاها باشد، تا آخر حدیث. و نیز علّامه مجلسى فرموده که در هر شب از شبهاى این ماه هزار مرتبه گفتن «لا اله الّا اللّه» (معبودى جز خدا نیست) وارد شده. بدان‏که اولین شب جمعه ماه رجب را «لیلة الرغاب» (یعنى شب دلدادگان) مى‏گویند و براى آن عملى با فضیلت بسیار از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله وارد شده که آن را سیّد در کتاب «اقبال» و علّامه حلى در «اجازه بنى زهره» نقل کرده‏اند، بعضى از فضیلت آن اینکه به سبب انجام آن گناهان بسیار آمرزیده مى‏شود، و نیز نمازى در آن وارد شده که هرکه آن را به جاى آورد هنگام شب اوّل قبرش حق تعالى ثواب آن را به نیکوترین صورت و با روى گشاده و درخشان و زبانى گویا به سوى او مى‏فرستد، پس به او مى‏گوید: اى حبیب من تو را بشارت باد که از هر شدّت و سختى نجات یافتى، بنده مى‏گوید تو کیستى؟ به خدا سوگند من چهره‏اى زیباتر از چهره تو ندیدم، و سخنى شیرین‏تر از سخن تو نشنیدم، و بویى بهتر از بوى تو نبوییدم!! پاسخ میدهد: من ثواب آن نمازم که در فلان شب، از فلان ماه، از فلان سال به جاى آوردى امشب نزد تو آمدم تا حقّت را ادا کنم، و مونس تنهایى تو باشم، و هراس را از تو برگیرم و هنگامى‏که در صور (شیپور قیامت) دمیده شود، در عرصه قیامت سایه‏اى بر سرت خواهم افکند، پس خوشحال باش که خیر هرگز از تو جدا نخواهد شد. کیفیت این نماز چنین است:

اولین پنجشنبه ماه رجب را روزه مى‏دارى، چون شب جمعه داخل شود، ما بین نماز مغرب و عشا، دوازده رکعت نماز بجاى مى‏آورى، هر دو رکعت با یک سلام به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «سوره قدر» و دوازده مرتبه «سوره توحید» مى‏خوانى و هنگامى که از نماز فارغ شدى هفتاد مرتبه مى‏گویى:

خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست سپس به سجده مى‏روى و هفتاد مرتبه میگویى:

پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح آنگاه سر از سجده بر مى‏دارى و هفتاد مرتبه مى‏گویى:

پروردگارا! مرا بیامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من مى‏دانى بگذر، تو خداى برتر و بزرگترى دوباره به سجده مى‏روى و هفتاد مرتبه مى‏گویى: پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح سپس حاجت خود را مى‏طلبى که به خواست خدا برآورده خواهد شد. آگاه باش زیارت حضرت رضا علیه السّلام در ماه رجب مستحب است، و انجام آن در این ماه امتیاز خاصى دارد، همانگونه که انجام عمره در ماه رجب فضیلت دارد تا جایى که روایت شده انجام آن‏

در این ماه، در فضیلت همتاى حج است و نیز نقل شده: حضرت سجاد علیه السّلام در ماه رجب به عمره مشرّف شده بود، و شب و روز نزد کعبه نماز مى‏خواند، و در حالى که پیوسته در سجده بود این ذکر از زبان ایشان شنیده مى‏شد:

گناه از بنده‏ات بزرگ شده، پس بگذر گذشت از سوى تو زیبا باشد.